Wikipedia

Andrzej Dzięga: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m poprawa przek., WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 77:
|commons =
}}
'''Andrzej Dzięga''' (ur. [[14 grudnia]] [[1952]] w [[Radzyń Podlaski|Radzyniu Podlaskim]]) – polski [[duchowieństwo|duchowny]] [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], [[habilitacja|doktor habilitowany]] [[nauki prawne|nauk prawnych]], [[profesor nadzwyczajny]] [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego]], [[dziekan (szkolnictwo wyższe)|dziekan]] [[Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II|Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji]] KUL w latach 1999–2003, [[biskupi sandomierscy|biskup diecezjalny sandomierski]] w latach 2002–2009, [[biskupi szczecińsko-kamieńscy|arcybiskup metropolita szczecińsko-kamieński]] od 2009.
 
== Życiorys ==
=== Młodość i wykształcenie ===
Urodził się 14 grudnia 1952 w Radzyniu Podlaskim. Pochodzi z rodziny liczącej pięcioro dzieci, spośród których trzech braci zostało duchownymi. W 1971 ukończył liceum ogólnokształcące w Radzyniu Podlaskim i zdał egzamin dojrzałości{{r|Polska może być Boża...}}. W latach 1971–1977 studiował w [[Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Siedleckiej im. Jana Pawła II w Nowym Opolu|Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach]]. [[sakrament święceń|Święceń prezbiteratu]] udzielił mu 11 czerwca 1977 biskup diecezjalny siedlecki [[Jan Mazur (biskup)|Jan Mazur]]{{r|catholic-hierarchy}}. Od 1978 do 1980 był słuchaczem Zaocznego Studium Pastoralnego na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]]. W latach 1982–1985 odbył studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które ukończył ze stopniem [[licencjat naukowy|licencjata]]. Stopień [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] [[nauki prawne|nauk prawnych]] w zakresie [[prawo kanoniczne|prawa kanonicznego]] uzyskał w 1988 na podstawie [[dysertacja|dysertacji]] ''Recepcja myśli Giuseppe Chiovendy w kościelnym procesie ustnym'', natomiast stopień [[habilitacja|doktora habilitowanego]] w 1995 na podstawie rozprawy ''Strony sporu w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa''{{r|nota biograficzna}}.
 
W latach 1971–1977 studiował w [[Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Siedleckiej im. Jana Pawła II w Nowym Opolu|Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach]]. [[sakrament święceń|Święceń prezbiteratu]] udzielił mu 11 czerwca 1977 biskup diecezjalny siedlecki [[Jan Mazur (biskup)|Jan Mazur]]{{r|catholic-hierarchy}}.
=== Posługa kapłańska ===
W latach 1977–1978 pracował jako [[wikariusz]] w parafii w Malowej Górze, następnie w latach 1978–1982 w Radoryżu Kościelnym{{r|Polska może być Boża...|Ks. Andrzej Dzięga nowym biskupem diecezji sandomierskiej (biogram)}}. W latach 1987–1989 był notariuszem Sądu Biskupiego Siedleckiego, następnie w latach 1989–2002 sędzią tego sądu. Ponadto w latach 1992–1995 pełnił funkcję kanclerza Kurii Biskupiej [[Ordynariat Polowy Wojska Polskiego|Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego]] w Warszawie, a w latach 1993–2002 [[wikariusz sądowy|wikariusza sądowego]] Biskupa Drohiczyńskiego. Od 1989 do 1991 był [[postulator|wicepostulatorem]] w procesie beatyfikacyjnym [[Wincenty Lewoniuk i 12 towarzyszy|Męczenników Podlaskich]], zaś od 1994 do 1997 promotorem I Synodu Diecezji Drohiczyńskiej{{r|nota biograficzna}}. Otrzymał godności [[kanonik|kanonika gremialnego]] Kapituły Katedralnej w Drohiczynie oraz [[prałat|kapelana honorowego Jego Świątobliwości]]{{r|Nowy biskup sandomierski}}.▼
 
Od 1978 do 1980 był słuchaczem Zaocznego Studium Pastoralnego na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]]. W latach 1982–1985 odbył studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które ukończył ze stopniem [[licencjat naukowy|licencjata]]. Stopień [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] [[nauki prawne|nauk prawnych]] w zakresie [[prawo kanoniczne|prawa kanonicznego]] uzyskał w 1988 na podstawie [[dysertacja|dysertacji]] ''Recepcja myśli Giuseppe Chiovendy w kościelnym procesie ustnym'', natomiast stopień [[habilitacja|doktora habilitowanego]] w 1995 na podstawie rozprawy ''Strony sporu w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa''{{r|nota biograficzna}}.
Był wykładowcą [[Wyższe Seminarium Duchowne w Drohiczynie|Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie]]{{r|45 lat Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie (1951–1996)}}. W 1989 został pracownikiem naukowo-dydaktycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Wykładowca przedmiotów z zakresu kościelnego prawa procesowego i polskiego prawa rodzinnego{{r|nota biograficzna}}. W 1998 objął stanowisko [[profesor nadzwyczajny|profesora nadzwyczajnego]] Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego{{r|Polska może być Boża...}}. W latach 1996–2008 pełnił funkcję kierownika Katedry Kościelnego Prawa Procesowego{{r|nota biograficzna}}. Od 1996 do 2001 był kuratorem Katedry Kościelnego Prawa Małżeńskiego i Rodzinnego, zaś w 2001 został kuratorem Katedry Kościelnego Prawa Karnego. W latach 1996–1999 sprawował urząd [[prodziekan]]a Wydziału Prawa Kanonicznego i Świeckiego, następnie w latach 1999–2003 był [[dziekan (szkolnictwo wyższe)|dziekanem]] [[Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II|Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji]]{{r|Kim jest abp Andrzej Dzięga?}}. W 2009 został kierownikiem Katedry Prawa Rodzinnego i Praw Rodziny{{r|nota biograficzna KUL}}. Został członkiem Stowarzyszenia Kanonistów Polskich{{r|Ks. Andrzej Dzięga nowym biskupem diecezji sandomierskiej (biogram)}}. Objął funkcję redaktora serii wydawniczej „Kościelne Prawo Procesowe. Materiały i studia”{{r|Nowy biskup sandomierski}}, a także członka rady naukowej kwartalnika „[[Prawo i Więź]]”{{r|Rada naukowa}}.▼
 
=== Prezbiter ===
W latach 1977–1978 pracował jako [[wikariusz]] w parafii w Malowej Górze, następnie w latach 1978–1982 w Radoryżu Kościelnym{{r|Polska może być Boża...|Ks. Andrzej Dzięga nowym biskupem diecezji sandomierskiej (biogram)}}.
 
▲W latach 1977–1978 pracował jako [[wikariusz]] w parafii w Malowej Górze, następnie w latach 1978–1982 w Radoryżu Kościelnym{{r|Polska może być Boża...|Ks. Andrzej Dzięga nowym biskupem diecezji sandomierskiej (biogram)}}. W latach 1987–1989 był notariuszem Sądu Biskupiego Siedleckiego, następnie w latach 1989–2002 sędzią tego sądu. Ponadto w latach 1992–1995 pełnił funkcję kanclerza Kurii Biskupiej [[Ordynariat Polowy Wojska Polskiego|Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego]] w Warszawie, a w latach 1993–2002 [[wikariusz sądowy|wikariusza sądowego]] Biskupa Drohiczyńskiego. Od 1989 do 1991 był [[postulator|wicepostulatorem]] w procesie beatyfikacyjnym [[Wincenty Lewoniuk i 12 towarzyszy|Męczenników Podlaskich]], zaś od 1994 do 1997 promotorem I Synodu Diecezji Drohiczyńskiej{{r|nota biograficzna}}. Otrzymał godności [[kanonik|kanonika gremialnego]] Kapituły Katedralnej w Drohiczynie oraz [[prałat|kapelana honorowego Jego Świątobliwości]]{{r|Nowy biskup sandomierski}}.
 
Otrzymał godności [[kanonik|kanonika gremialnego]] Kapituły Katedralnej w Drohiczynie oraz [[prałat|kapelana honorowego Jego Świątobliwości]]{{r|Nowy biskup sandomierski}}.
 
=== Działalność naukowo-dydaktyczna ===
▲Był wykładowcą [[Wyższe Seminarium Duchowne w Drohiczynie|Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie]]{{r|45 lat Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie (1951–1996)}}. W 1989 został pracownikiem naukowo-dydaktycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Wykładowca przedmiotów z zakresu kościelnego prawa procesowego i polskiego prawa rodzinnego{{r|nota biograficzna}}. W 1998 objął stanowisko [[profesor nadzwyczajnyuczelni|profesora nadzwyczajnego]] Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego{{r|Polska może być Boża...}}. W latach 1996–2008 pełnił funkcję kierownika Katedry Kościelnego Prawa Procesowego{{r|nota biograficzna}}. Od 1996 do 2001 był kuratorem Katedry Kościelnego Prawa Małżeńskiego i Rodzinnego, zaś w 2001 został kuratorem Katedry Kościelnego Prawa Karnego. W latach 1996–1999 sprawował urząd [[prodziekan]]a Wydziału Prawa Kanonicznego i Świeckiego, następnie w latach 1999–2003 był [[dziekan (szkolnictwo wyższe)|dziekanem]] [[Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II|Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji]]{{r|Kim jest abp Andrzej Dzięga?}}. W 2009 został kierownikiem Katedry Prawa Rodzinnego i Praw Rodziny{{r|nota biograficzna KUL}}. Został członkiem Stowarzyszenia Kanonistów Polskich{{r|Ks. Andrzej Dzięga nowym biskupem diecezji sandomierskiej (biogram)}}. Objął funkcję redaktora serii wydawniczej „Kościelne Prawo Procesowe. Materiały i studia”{{r|Nowy biskup sandomierski}}, a także członka rady naukowej kwartalnika „[[Prawo i Więź]]”{{r|Rada naukowa}}.
 
Został członkiem Stowarzyszenia Kanonistów Polskich{{r|Ks. Andrzej Dzięga nowym biskupem diecezji sandomierskiej (biogram)}}. Objął funkcje redaktora serii wydawniczej „Kościelne Prawo Procesowe. Materiały i studia”{{r|Nowy biskup sandomierski}} i członka rady naukowej kwartalnika „[[Prawo i Więź]]”{{r|Rada naukowa}}.
 
=== Biskup ===
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Dzięga”