Waldemar Łysiak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
bzdury |
||
Linia 52:
Wydał też cztery publikacje o charakterze publicystycznym – ''Stulecie kłamców'' (2000), ''Rzeczpospolitą kłamców – Salon'' (2004), dwuczęściowy ''Alfabet szulerów – Salon 2'' (2006) oraz ''Mitologię świata bez klamek'' (2008). W pierwszej z nich przedstawia swoją wizję kłamstw występujących jego zdaniem powszechnie w [[Polityka|polityce]], dotyczących [[wojna|wojny]], [[Pokój (polityka)|pokoju]], [[Demokracja|demokracji]], [[Ekonomia|ekonomii]], [[Dekolonizacja|dekolonizacji]], [[komunizm]]u, [[libertynizm]]u i [[relatywizm]]u.
''Rzeczpospolita kłamców – Salon'' jest z kolei kontynuacją treści poruszanych we wcześniejszych książkach, ale tym razem Łysiak zajmuje się tym, co uważa za kłamliwe w polskim życiu publicznym. Obiektem krytyki stał się w niej m.in. [[Adam Michnik]], [[Jacek Kuroń]], a także środowisko byłego [[Komitet Obrony Robotników|KOR-u]] nazwane przez niego
W ''Alfabecie szulerów – Salon 2'' autor porusza i obszernie opisuje zakłamane jego zdaniem dziedziny polskiego życia publicznego (m.in. [[gospodarka]], [[historia]], [[lustracja]]), a także analizuje problemy dzisiejszej [[Europa|Europy]] i świata − dotyczące m.in. integracji europejskiej oraz demokracji.
| |||