Rząd Jana Olszewskiego: Różnice pomiędzy wersjami

Jesienią 1991 odbyły się pierwsze po II wojnie światowej w pełni wolne [[wybory parlamentarne w Polsce w 1991 roku|wybory parlamentarne]] do Sejmu I kadencji i Senatu II kadencji. Prezydent [[Lech Wałęsa]] desygnował [[Jan Olszewski|Jana Olszewskiego]] na premiera już 5 grudnia 1991, gdy nie powiodła się misja kandydata prezydenckiego [[Bronisław Geremek|Bronisława Geremka]] ani próba pozostawienia na stanowisku urzędującego premiera [[Jan Krzysztof Bielecki|Jana Krzysztofa Bieleckiego]]. Sejm powołał Jana Olszewskiego na premiera w dniu 6 grudnia 1991. Niemożność zbudowania trwałej koalicji programowej zniechęciła także Jana Olszewskiego, który w połowie grudnia złożył rezygnację z utworzenia rządu, której Sejm jednak nie przyjął. Jana Olszewskiego wsparło wówczas [[Polskie Stronnictwo Ludowe]] (w zamian za obietnicę kilku stanowisk wiceministrów)<ref>Wiesława Jednaka: ''Gabinety koalicyjne w III RP'', Wrocław 2004, s. 145.</ref>), któremu po głosowaniu demonstracyjnie podziękował [[Jarosław Kaczyński]]<ref>[[Antoni Dudek]]: ''Historia polityczna Polski 1989–2012'', s. 192.</ref>. W końcu, 23 grudnia 1991, po drugiej turze długich negocjacji, dzięki poparciu [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] i Polskiego Stronnictwa Ludowego<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Dudek | imię = Antoni | autor = Antoni Dudek | tytuł = Pierwsze lata III Rzeczypospolitej 1989–2001 | strony = 235 | isbn = 83-86225-64-5}}</ref>, udało się stworzyć gabinet koalicyjny, w którym zasiadali przedstawiciele zaledwie 4 partii ([[Porozumienie Centrum|Porozumienia Centrum]] – 4, [[Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe|Zjednoczenia Chrześcijańsko-NarodowegoNNarodowego]] – 3, [[Polskie Stronnictwo Ludowe – Porozumienie Ludowe|Polskiego Stronnictwa Ludowego – Porozumienia Ludowego]] – 2 i [[Partia Chrześcijańskich Demokratów|Partii Chrześcijańskich Demokratów]] – 1), które łącznie dysponowały w Sejmie zaledwie 114 głosami<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Dudek | imię = Antoni | autor = Antoni Dudek | tytuł = Pierwsze lata III Rzeczypospolitej 1989–2001 | strony = 236 | isbn = 83-86225-64-5}}</ref>. Czynnikiem, który dodatkowo osłabiał rząd, był narastający konflikt między premierem a Jarosławem Kaczyńskim – szefem partii, która miała w rządzie najwięcej ministrów. Przyczyną konfliktu były głównie sprawy personalne i wzajemny brak zaufania<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Dudek | imię = Antoni | autor = Antoni Dudek | tytuł = Pierwsze lata III Rzeczypospolitej 1989–2001 | strony = 237–238 | isbn = 83-86225-64-5}}</ref>.