Aleja Pod Kasztanami w Rzeszowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Ulica infobox}}
lit.
Linia 23:
Późniejsza ''Pod Kasztanami'' była wówczas raczej wąską dróżką, która stanowiła obejście pomiędzy ogrodami nowo powstałych willi a zamkową fosą.
 
Właściwa zabudowa powstała w końcu [[XIX wiek|XIX]] i na początkipoczątku [[XX wiek]]u jako miejsce spacerów i budowy ekskluzywnych domów, pogardliwie określanych przez E. Swieykowskiego, jako "płody fantazyi i smaku wiedeńsko-galicyjskiego". Powstały prospekt otwierał barokowy letni pałac, do fasady którego wytyczono prostopadle biegnącą ulicę.
 
Na wprost jego fasady powstała okazała willa projektu Hołubowicza, wzniesiona dla rodziny Jabłońskich (nr 6) ([[1903]] rok). Duży, narożny dom, od strony pałacu w sposób wyraźny naśladował formę barokową, widoczną m.in. w bogato zdobionym portalu zwieńczonym emblematem ze stylizowanym inicjałem (F. J.). Część ta w łagodny sposób przechodzi w fasadę od strony zamku stanowiąc element, jakby niższego skrzydła. Fasada południowa (od strony zamku właśnie) jest symetryczna, podzielona wyraźnie na trzy segmenty, z których środkowy jest o kondygnację wyższy, zwieńczony tympanonem. Stanowi on punkt centralny kompozycji Hołubowicza. Jego dominująca rola podkreślona jest podziałami pionowymi zarysowanymi przez narożne boniowanie segmentu i umieszczonego centralnie ryzalitu. W środkowej części umieszczone jest w niszy popiersie Mickiewicza, zdobione ornamentem kwiatowym. Niższe, skrzydła boczne, posiadają charakterystyczne [[loggia|loggie]] z półkolistymi sklepieniami i betonowymi balustradami.