Marian Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami

|jednostki = [[NaczelneDepartament DowództwoV WojskaWojsk PolskiegoTechnicznych (1919)|NaczelneMinisterstwa DowództwoSpraw WP]]<br /> [[Dowództwo Okręgu Korpusu nr I w WarszawieWojskowych|DOK I]]<br /> [[Departament InżynieriiV Ministerstwa Spraw WojskowychMSWojsk.]]

| stanowiska = zastępca szefa oddziału<br /> zastępca szefa kolejnictwa polowego<br /> [[szef sztabu]] okręgu korpusu<br />= szef departamentu

Z dniem 2 listopada 1918 roku przydzielony do Dowództwa Okręgu Linii Kolejowych Radom. 20 maja 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia [[Kapitan (ranga)|kapitana]], z zaliczeniem do I Rezerwy armii, z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji<ref>Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 74 z 8 lipca 1919 roku, poz. 2414, 2415.</ref>. W marcu 1919 roku został zastępcą podpułkownika [[Jan Brzozowski-Haluch|Jana Haluch-Brzozowskiego]], szefa Oddziału III Kolejowego Naczelnego Dowództwa WP. W lutym 1920 roku został zastępcą podpułkownika Haluch-Brzozowskiego, szefa Szefostwa Kolejnictwa Polowego [[Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego (1919)|Naczelnego Dowództwa WP]]<ref>Regina Czarnecka, ''Organizacja Sztabu Generalnego WP (Naczelnego Dowództwa WP) w latach 1918-1921'', Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 26 z 2003.</ref>. 30 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu [[major]]a, w korpusie wojsk kolejowych, w grupie oficerów byłej [[Armia Austro-Węgier|cesarskiej i królewskiej armii]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, poz. 740.</ref>. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Generalnego, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 2 pułk wojsk kolejowych<ref>''Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.'' Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 371, 832.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów kolejowych. Na liście starszeństwa wyprzedzali go pułkownicy: [[Edward Wereszczyński]] (lokata 1), Edmund Pedenkowski (2), [[Marian Eugeniusz Kozłowski]] (3), inż. Józef Szyman (4), [[Mikołaj Kolankowski]] (5) i [[Kazimierz Hertel]] (6)<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 265.</ref>. 3 listopada 1922 roku został przydzielony do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie, w charakterze słuchacza II Kursu Doszkolenia. 15 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do [[Dowództwo Okręgu Korpusu nrNr I w Warszawie|Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I]] w Warszawie na stanowisko szefa sztabu. Będąc słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej oraz pełniąc służbę sztabową pozostawał oficerem nadetatowym [[2 Batalion Mostów Kolejowych|2 pułku saperów kolejowych]] w Jabłonnie<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 63 z 27 września 1923 roku, s. 586.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1924'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 41, 899, 905.</ref>.

OdNa 1925początku dolipca 1927został byłmianowany szefempełniącym obowiązki szefa [[Departament InżynieriiV Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych|DepartamentuDepartament InżynieriiV Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych]] w Warszawie{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 70 z 4 lipca 1925 roku, s. 358}}<ref>Lista oficerów Sztabu Generalnego, Oddział V Sztabu Generalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku), Drukarnia Sztabu Generalnego, Warszawa 1926, s. 5.</ref>. Od stycznia do lutego 1927 był redaktorem naczelnym miesięcznika [[Przegląd Wojskowo-Techniczny]]. Z dniem 11 stycznia 1928 roku został przeniesiony w stan nieczynny na okres dwunastu miesięcy<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 20 stycznia 1928 roku, s. 11.</ref>. Z dniem 4 grudnia 1928 roku został przeniesiony z korpusu oficerów saperów kolejowych do korpusu oficerów inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 31,01. lokatą. 11 stycznia 1929 roku przedłużono mu stan nieczynny na dalszych dwanaście miesięcy<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 10, 32.</ref>. Z dyspozycji [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I|dowódcy]] [[Okręg Korpusu Nr I|Okręgu Korpusu Nr I]] został przeniesiony w [[stan spoczynku]] z dniem 30 czerwca 1929<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych | czasopismo = [[Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych]] | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | strony = 140 | data = Nr 9 z 27 kwietnia 1929 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=70340}}</ref>. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Królewska Huta. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”<ref>''Rocznik Oficerski Rezerw 1934'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 349, 944.</ref>.