Berylowce: Różnice pomiędzy wersjami

Metale te, oprócz berylu, cechują silne własności metaliczne i zasadowe. Tlenki i wodorotlenki berylowców także mają charakter zasadowy, który zwiększa się w kolejnych okresach. Wyjątkiem jest beryl, którego związki są generalnie [[amfoteryczność|amfoteryczne]]. Berylowce są nieco mniej reaktywne od poprzedzających je w układzie okresowym [[litowce|metali alkalicznych]]. Występują na +II stopniu utlenienia i tworzą jony typu {{chem2|M(2+)}}. Wapń, stront, bar i rad reagują z tlenem oraz z wodą w temperaturze pokojowej. Magnez w tych warunkach pokrywa się cienką, matową warstewką tlenku lub wodorotlenku. Do rozpoczęcia reakcji z wodą wymaga podgrzania. Beryl na powietrzu pokrywa się ochronną warstewką tlenku{{r|Bielański}}. Ogólny zapis reakcji berylowca (M) z wodą:

: {{chem2|M + 2H2O → M(OH)2 + H2↑}}, gdzie M to metal ziem alkalicznych.

Metale te otrzymuje się przez elektrolizę ich stopionych soli. Magnez można również otrzymać poprzez redukcję jego tlenku w temp. ok. {{C|2600}} w [[Atmosfera ochronna|ochronnej atmosferze]] wodoru lub [[Gaz ziemny|gazu ziemnego]], np. w reakcji z węglem{{r|Bielański}}:

: MgO + C → Mg + CO

<ref name="Bielański">{{cytuj książkę | tytuł = Podstawy Chemii Nieorganicznej | nazwisko = Bielański | imię = Adam | wydanie = 6 | rok = 2010 | wydawca =PWN| miejsce = Warszawa | strony = 820-824 | tom = 2 | isbn = 978-83-01-16282-5 }}</ref>

<ref name="CRC">{{cytuj książkę | tytuł = CRC Handbook of Chemistry and Physics | wydawca = CRC Press | miejsce = Boca Raton | wydanie = 91 | data = 2010 | strony = '''14'''-18 }}</ref>