Rajko Daskałow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Gjakovarus (dyskusja | edycje) m drobne merytoryczne |
Gjakovarus (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
||
Linia 36:
Wykorzystując amnestię ogłoszoną w grudniu 1918 Daskałow wrócił do Bułgarii i zdobył mandat deputowanego do [[Zgromadzenie Narodowe (Bułgaria)|parlamentu]], reprezentujac w nim partię chłopską{{r|Taszew}}. W 1919 objął stanowisko ministra rolnictwa w rządzie [[Aleksandyr Stambolijski|Aleksandra Stambolijskiego]], a następnie ministra handlu i przemysłu, a od 1922 ministra spraw wewnętrznych i zdrowia publicznego{{r|Taszew}}. Był autorem najbardziej kontrowersyjnych pomysłów rządu Stambolijskiego, w tym utworzenia partyjnych bojówek (Pomarańczowej Gwardii) i przeprowadzenia radykalnej reformy rolnej. We wrześniu 1922 zorganizował kongres plantatorów buraków, którego uczestnicy rozpędzili zgromadzenie polityków opozycyjnych wobec rządu. Był zwolennikiem likwidacji organizacji macedońskich, w tym [[Wewnętrzna Macedońska Organizacja Rewolucyjna|Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej]] (WMRO). W 1922 kierownictwo WMRO wydało na Daskałowa wyrok śmierci.
W lutym 1923 Daskałow został usunięty z rządu i wysłany do [[Praga|Pragi]], gdzie objął stanowisko ministra pełnomocnego Bułgarii. Po obaleniu rządu Stambolijskiego, próbował tworzyć struktury partii chłopskiej na emigracji, do Pragi przeniósł także siedzibę redakcji pismo ''Zemedelsko zname''{{r|Taszew}}. 26 sierpnia 1923 został zastrzelony w Pradze przez działacza WMRO, Jordana Ciconkowa. Sprawca został aresztowany na miejscu zbrodni. Ciało Daskałowa pochowano początkowo w Pradze, w 1946 zostało przewiezione do Bułgarii i pochowane w sofijskim parku Borisowa Gradina.
Był żonaty (żona Newena), miał dwoje dzieci (Stefana i Swetlę).
== Przypisy ==
| |||