Rajko Daskałow: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się we wsi Bjała Czerkwa, w rodzinie nauczycielskiej. Po ukończeniu [[liceum]] w [[Swisztow]]ie, w latach 1907-1912 studiował finanse na [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|uniwersytecie berlińskim]]{{r|Taszew}}. Po powrocie do Bułgarii ukończył szkołę oficerów rezerwy i wziął udział w [[Wojny bałkańskie|wojnach bałkańskich]]. W 1913 wstąpił do [[Bułgarski Ludowy Związek Chłopski|Bułgarskiego Ludowego Związku Chłopskiego]] i redagował pismo partii ''Zemedelsko zname''{{r|Taszew}}. W 1915 został zmobilizowany do armii i walczył na froncie jako oficer 50 pułku piechoty. W 1916 trafił do więzienia, oskarżony o udział w aferze korupcyjnej{{r|Taszew}}. We wrześniu 1918 opuścił więzienie wraz z przywódcą partii chłopskiej Aleksandrem Stambolijskim i został wysłany przez rząd [[Aleksandyr Malinow|Aleksandra Malinowa]] do [[Radomir (miasto)|Radomira]], aby przekonać buntujących się żołnierzy do powrotu na front. Po dotarciu do [[Kiustendił]]u, Daskałow postanowił wykorzystać sytuację i stanął na czele zbuntowanych żołnierzy, zamierzając poprowadzić ich na Sofię{{r|Tasic}}. 30 październikawrześnia buntna żołnierzyobrzeżach zostałSofii stłumionydowodzeni przez Daskałowa zbuntowani żołnierze zostali zmasakrowani przez oddziały niemieckiej 217 dywizji piechoty. Daskałow schronił się w [[Witosza|masywie Witoszy]], a następnie poddał się oddziałom [[Ententa|Ententy]] i został internowany w [[Saloniki|Salonikach]]{{r|Taszew}}.