Edmund Harwas: Różnice pomiędzy wersjami

|lata służby = 1939-19451939–1945

=== 1912-19451912–1945 ===

Edmund Harwas urodził się w [[Hagen]] w 1912, ponieważ jego rodzice zostali wcześniej przesiedleni w głąb Rzeszy. Po powrocie z Niemiec w 1918, rodzina zamieszkała w [[Rogoźno|Rogoźnie]] Wielkopolskim. Tam Edmund Harwas chodził do szkoły elementarnej i gimnazjum klasycznego im. Przemysława. W 1930 roku zdał maturę i zapisał się na Wydział Filozoficzny [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Uniwersytetu Poznańskiego]]. W 1936 obronił pracę magisterską z nauk filozoficznych. W latach 1938-19391938–1939 studiował pedagogikę na Wydziale Prawno-Ekonomicznym. W styczniu 1939 podjął pracę psychotechnika w Pracowni Psychotechnicznej DOKP w Poznaniu.

[[Plik:Edmund Harwas (first from the right) - Polskie Służby Wartownicze (Polish Guard Service) Germany 1946.jpg|thumb|right|270px|Edmund Harwas (pierwszy od prawej) w Polskich Służbach Wartowniczych -– Niemcy 1946 r.]]

=== 1946-19961946–1996 ===

W roku 1949 uzyskał stopień [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] filozofii w zakresie pedagogiki na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie Wrocławskim]]. Temat jego dysertacji pisanej pod kierunkiem prof. dr. [[Stanisław Tync|Stanisława Tynca]] brzmiał: "Dorosły„Dorosły jako uczeń"uczeń”.

W kwietniu 1955 roku E. Harwas, już jako [[adiunkt|adiunkt,]], otrzymał ministerialny tytuł "zastępcy„zastępcy profesora"profesora”. W grudniu 1956 CKK przyznała mu tytuł naukowy [[docent]]a.

W latach 1957-19721957–1972 E. Harwas był kierownikiem najpierw Eksternatu, a potem Studium zaocznego Pedagogiki na Wydziale Filozoficzno-Historycznym [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|UAM]]. Przez 20 lat (1963-19831963–1983) był kierownikiem Zakładu Oświaty Dorosłych Instytutu Pedagogiki UAM. Wypromował 5 doktorów oraz ok. 500 magistrów. Aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Psychologicznego i Poznańskiego Towarzystwa Filozoficznego. Był wiceprzewodniczącym Filozoficznej Komisji [[Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk|PTPN]] oraz sekretarzem Komitetu Redakcyjnego tejże Komisji. Brał czynny udział w pracach prezydium Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. 30 września 1983 E. Harwas odszedł na emeryturę.

W zakresie andragogiki wydał pracę ''Kształcenie dorosłych a społeczny system wychowania'' (1959) oraz ok. 50 rozmaitych artykułów, rozpraw i recenzji publikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. W pracy ''Kształcenie dorosłych a społeczny system wychowania'' zauważył, ze zrozumienie pewnych dyscyplin naukowych -– matematyki, chemii, niektórych działów geografii, języków obcych nie wymaga doświadczenia życiowego, podczas gdy rozumienie przedmiotów humanistycznych; literatura, historia itd. doświadczenia tego wymaga. Dlatego to właśnie te nauki są szczególnie przydatne dorosłym.

Przestrzegał przed przyjmowaniem biologizmu i socjologizmu w pedagogice i postulował kreowanie metod pedagogicznych w zależności od obiektywnych warunków historycznych, politycznych i społecznych. Zwalczał mit o "autonomii„autonomii wychowania"wychowania” i "urojeniach„urojeniach niezależnej oświaty"oświaty” i zwalczał lekceważenie tradycji kulturowych w procesie nauczania.

* Edmund Harwas, „Przedmiot i zadania pedagogiki muzealnej jako specjalnej dziedziny pedagogiki ogólnej”, [Ww:] Kazimierz Malinowski (red.), ''Działalność oświatowa muzeów. Założenia teoretyczne i praktyka'', Poznań 1973.

* Edmund Harwas, ''Koncepcja człowieka a problem wychowalności dorosłych'', [w:] "Oświata„Oświata Dorosłych"Dorosłych” 1970, nr 1.

* Edmund Harwas, ''O kształceniu światopoglądowym i indoktrynacji'', "Ruch„Ruch Pedagogiczny"Pedagogiczny” 1960, nr 2.

* [[Ryszard Urbański-Korż]], "Edmund„Edmund Harwas -– filozof, pedagog społeczny, andragog (1912-19961912–1996)"”, [w:] Studia„Studia Edukacyjne Nr 3/1997, Poznań 1998.{{ISBN|83-232-0856-5}}

* [[Ryszard Urbański]], "Edmund„Edmund Harwas. Na skrzyżowaniu filozoficznych i antropologicznych dróg myślenia o człowieku"człowieku”, Poznań 1996.

* Ryszard Urbański-Korż, "Edmund„Edmund Harwas -– filozof, pedagog społeczny, andragog (1912-19961912–1996)"”, [w:] [[Krystyna Zamiara]] (red.), ''Człowiek i Społeczeństwo, tom XXV -– Tradycja jako wyznacznik współczesności. Przypomnienie dawnych profesorów Wydziału Nauk Społecznych UAM'', Wydawnictwo UAM 2007. {{ISBN|83-232-1633-9}}

* [http://web.archive.org/web/20160304105534/http://www.muzeum.siemianowice.pl/wydawnictwa/Rocznik_1.pdf Rocznik Muzealny Siemianowice nr 1 2002, s. 53-5453–54]