W drugiej turze [[Wybory parlamentarne na Białorusi w 1995 roku|uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku]] został wybrany na deputowanego do [[Rada Najwyższa Republiki Białorusi|Rady Najwyższej Republiki Białorusi]] XIII kadencji z Czauskiego [[Okręg wyborczy|Okręgu Wyborczego]] Nr 175. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez [[Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów|centralną komisję wyborczą]]{{r|h}}, a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego{{r|cb}}. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka{{r|e}}, a potem sekretarza{{r|f}} [[Komisja parlamentarna|Stałej Komisji]] ds. Edukacji, Nauki i Kultury{{r|e}}. Należał do frakcji komunistów. Od 3 czerwca był przewodniczącym grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z [[Parlament Francji|parlamentem Republiki Francuskiej]]{{r|f}}. Poparł dokonaną przez prezydenta [[Alaksandr Łukaszenka|Alaksandra Łukaszenkę]] kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta [[Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi|Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi]] I kadencji{{r|c}}. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji ds. Praw Człowieka i Stosunków Narodowościowych{{r|a}}. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły{{r|h}}. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku{{r|g}}.
