Jan Czerski: Różnice pomiędzy wersjami

Uczestniczył w [[Powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]], za co został zesłany na [[Syberia|Syberię]] ([[Omsk]]) i przymusowo wcielony do armii. Dzięki wstawiennictwu [[Grigorij Potanin|Grigorija Potanina]] pozwolono mu na badania geologiczne i paleontologiczne rejonu Omska. W 1869 Czerski został zwolniony ze służby wojskowej z powodu złego stanu zdrowia. W 1871 wyjechał do [[Irkuck]]a. W latach 1873–1876 badał [[Sajany]], ich okolice i rejony wzdłuż brzegów [[Angara|Angary]]. W latach 1877–1881 prowadził badania geologiczne brzegów [[jezioro|jeziora]] [[Bajkał]] (opracował pierwszą mapę geologiczną wybrzeża jeziora) i [[Sajany|Sajanów]]. W 1877 roku został członkiem czynnym [[Moskiewskie Towarzystwo Archeologiczne|Moskiewskiego Towarzystwa Archeologicznego]]<ref>{{Cytuj|autor=Maria Blombergowa|tytuł=Polscy członkowie Cesarskiego Moskiewskiego Towarzystwa Archeologicznego (1864–1914)|czasopismo=Kwartalnik Historii Nauki i Techniki|wydanie=25/3|data=1980|s=550}}</ref>. W latach 1881–1882 badał basen rz. [[Dolna Tunguzka]] i [[Selenga]], a w 1878 przedstawił teorię rozwoju rzeźby tych terenów. Zaproponował pierwszy paleotektoniczny schemat Syberii, która została rozwinięta przez E. Ziussa w pracy ''Oblicze Ziemi''. W 1885 był amnestionowany i wyjechał do [[Petersburg]]a na zaproszenie [[Rosyjska Akademia Nauk|tamtejszej akademii nauk]]. W czasie przejazdu do Petersburga prowadził badania geologiczne traktu pocztowego od [[Irkuck]]a do [[Ural]]u, zajeżdżając na próg [[Angara|Angary]] w [[Poduńsk]]a i do [[Minusińsk]]a. W 1891 odbył ekspedycję w rejon rzek [[Kołyma]] i [[Indygirka]]. Zmarł podczas wyprawy w dolny bieg [[Kołyma|Kołymy]].

 

 

== Prace ==