Francuski ruch oporu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
m →‎Włosi: lit.
Linia 265:
W wyniku rozejmu francusko-włoskiego z 24 czerwca 1940 [[Królestwo Włoch (1861–1946)|Królestwo Włoch]] zajęło obszar przygraniczny o łącznej powierzchni 800 km2. Po rozpoczęciu okupacji wolnej strefy Włosi zajęli żądane w 1940 przez [[Benito Mussolini|Mussoliniego]] [[Sabaudia|Sabaudię]], część dorzecza [[Rodan]]u i [[Korsyka|Korsykę]]<ref>Jean-Rémy Bézias et Jean-Louis Panicacci, L’occupation italienne. Sud-Est de la France, juin 1940 – septembre 1943 in : Cahiers de la Méditerranée n° 86</ref>.
 
Na zaanektowanych przez siebie terenach prowadzono politykę italianizacji (prowadzono nauczania w języku włoskim, mieszkańcom wydano włoskie dokumenty etc.), poza tym pod wieloma względami okupacja włoska była łagodniejsza od niemieckiej, min. nie prowadzono prześladowania ludności żydowskiej<ref>{{Cytuj | url=https://journals.openedition.org/cdlm/2973 | tytuł=Les politiques antisémites dans les Alpes-Maritimes de 1938 à 1944<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=journals.openedition.org | język=fr | data dostępu=2019-07-13}}</ref>. Za utrzymanie porzadkuporządku i zwalczanie ruchu oporu odpowiadały [[OVRA]] i Armia Królestwa Włoch.
 
Włoska strefa okupacyjna została przejęta przez Niemców po 8 września 1943, kiedy nowy premier Marsz. [[Pietro Badoglio]] przeszedł na stronę Aliantów.