Poczty pańskie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Poczty pańskie''' – ogólna, nieformalna nazwa [[pospolite ruszenie|pospolitego ruszenia]] [[Senat (I Rzeczpospolita)|senatorów]] w [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]] z czasów pierwszych [[Wolna elekcja|elekcji]] królewskich. Poczet [[senator]]a składał się przynajmniej z kilkunastu koni, a jeżeli był niewielki, to przyłączano go do innej [[Chorągiew (wojsko)|chorągwi]]. Przykładowo w 1579 roku poczet [[Jan Zamoyski|Jana Zamoyskiego]] liczył 600 żołnierzy samej [[piechota niemiecka|piechoty niemieckiej]]. Pański poczet zazwyczaj nie pobierał [[żołd]]u ze skarbu publicznego, więc trudno doliczyć się ich liczebności, ale jeżeli wojna trwała dłużej niż kwartał, to mógł się zgodzić na przejście na służbę opłacaną przez państwo. Z pocztów pańskich wywodziły się późniejsze formacje [[wojska prywatne|wojsk prywatnych]] magnaterii polskiej i litewskiej<ref>{{cytuj książkę | autor = [[Tadeusz Korzon]]| tytuł = Dzieje wojen i wojskowości w Polsce| url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication?id=79151&from=&dirids=1&tab=1&lp=8&QI=B74603065E7B61E8F2E0C69935EAF548-12| wydanie = | wydawca = [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich|Ossolineum]]| miejsce = Lwów| data = 1923| strony = 38}}</ref><ref>Leszek Kieniewicz ''Senat za Stefana Batorego''. Warszawa, 2000</ref><ref>{{cytuj książkę | autor = [[Henryk Wisner]]| tytuł = Rzeczpospolita Wazów. Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, dyplomacja, varia| tom = 2| wydawca = [[Polska Akademia Nauk|PAN]]| miejsce = Warszawa| rok = 2004| strony = 190-192| isbn = 83-89-72902-4}}</ref>.