Surcouf (1929): Różnice pomiędzy wersjami

Po ataku Niemiec na Francję w maju 1940 roku będący w remoncie i nie w pełni sprawny okręt udał się do brytyjskiego portu [[Plymouth]]. 3 lipca 1940 roku w czasie [[operacja Catapult|operacji Catapult]], tj. przejmowania kontroli nad francuskimi okrętami, zginęło podczas strzelaniny na jego pokładzie dwóch brytyjskich oficerów, w tym dowódca okrętu podwodnego [[HMS Thames|HMS „Thames”]] kmdr ppor. Dennis Sprague, jeden marynarz brytyjski i jeden Francuz, a kilka osób odniosło rany{{odn|Holicki|2015|s=25-26}}. W15 sierpniuwrześnia 1940tego roku okręt został formalnie przekazany Marynarce Wojennej Wolnych Francuzów, lecz miała ona trudności z obsadzeniem okrętu, gdyż większość pierwotnej załogi łącznie z dowódcą wyraziła chęć repatriacji do Francji{{odn|Holicki|2015|s=25-26}}. 15 grudnia 1940 roku po raz pierwszy wyszedł w morze po skompletowaniu załogi, pod dowództwem kmdra ppor. Pierre'a Ortoli{{odn|Holicki|2015|s=26-27}}. Brytyjczycy rozważali adaptację okrętu do celów transportu zaopatrzenia na Maltę, lecz sprzeciwiło się temu dowództwo marynarki francuskiej{{odn|Holicki|2015|s=26-27}}. Dopiero w lutym 1941 roku okręt osiągnął gotowość bojową i 19 lutego wyruszył do Kanady, w drodze powrotnej w kwietniu eskortując konwój HX-118{{odn|Holicki|2015|s=26-27}}. Podczas nalotów na bazę morską Plymouth pod koniec kwietnia 1941 roku uszkodzony został wodnosamolot okrętu MB-411, przez co „Surcouf” od tej pory nie miał wodnosamolotu{{odn|Holicki|2015|s=26-27}}. W maju i czerwcu okręt poszukiwał niemieckich okrętów zaopatrzeniowych na środkowym Atlantyku, zawijając na Bermudy, lecz bezskutecznie{{odn|Holicki|2015|s=26-27}}. W grudniu 1941 roku „Surcouf” przetransportował do Kanady admirała [[Émile Muselier|Émile'a Museliera]].

Przydatność operacyjna okrętu była problematyczna. Wyposażenie i uzbrojenie były niekompatybilne z brytyjskim, nie posiadano również części zapasowych. Francuzi pragnęli jednak zachować go w służbie głównie ze względów prestiżowych. W styczniu 1942 roku podjęto decyzję o skierowaniu okrętu na wody [[Ocean Spokojny|Oceanu Spokojnego]] celem ochrony francuskich posiadłości w Polinezji. Okręt zaginął podczas przebazowania w rejonie [[Kanał Panamski|Kanału Panamskiego]]. Za przyczynę uważa się kolizję z amerykańskim frachtowcem SS „Thomson„Thompson Lykes” (6762 [[tona rejestrowa|BRT]]), któraktóry mogłaraportował miećzderzenie miejscei zatopienie nieznanej jednostki w nocy 18 lutego 1942 roku{{odn|Holicki|2015|s=28-29}}. Wątpliwości budzą jednak stosunkowo niewielkie uszkodzenia poniesione przez jednostkęstatek nawodną.oraz [[Bolesławduża Romanowski]]różnica podawał jako przyczynę przypadkowy atak kanadyjskiej korwety<ref>pozycji{{Cytuj książkęodn|nazwisko = RomanowskiHolicki|imię = Bolesław2015|tytuł s= Torpeda w celu|rok = 1973|wydawca = MON|miejsce = Warszawa|strony = 233|isbn = 28-29}}</ref>. InnaBardziej prawdopodobna wersja wydarzeń zakłada pomyłkowe zatopienie „Surcoufa” przez amerykańskie samoloty z Panamy, które kilka19 dni późniejlutego atakowały duży, niezidentyfikowany okręt podwodny{{odn|Holicki|2015|s=28-29}}. Brytyjski autor James Rusbridger zaproponował wyjaśnienie łączące dwie teorie. W kolizji z SS „Thomson„Thompson Lykes” „Surcouf” doznał uszkodzeń, które nie zagrażały pływalności, ale spowodowały niemożność zanurzenia i uszkodzenie aparatury radiowej. W tej sytuacji okręt podwodny musiał poruszać się w dzień w wynurzeniu, jak również niemożliwe było przekazanie informacji o sytuacji. Załoga amerykańskiego samolotu po zauważeniu okrętu uznała go za okręt niemiecki i zatopiła<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko = Rusbridger|imię = James|tytuł = Who Sank the „Surcouf”?: The Truth About the Disappearance of the Pride of the French Navy|wydawca = Ebury Press|isbn = 0-7126-3975-6}}</ref>. Istniały też teorie spiskowe, zakładające bunt załogi{{odn|Holicki|2015|s=28-29}}. „Surcouf” zaginął wraz z całą, 130-osobową, załogą. Był to najtragiczniejszy w historii (pod względem liczby ofiar) wypadek z udziałem okrętu podwodnego. Wrak znajduje się na głębokości 3000 metrów na pozycji {{Współrzędne|10°40′00″N 79°32′00″W|type:state|umieść=w tekście}}

*{{Cytuj książkę | nazwisko=Kemp | imię=Paul | tytuł=Swój czy wróg: przypadkowe ostrzelania na morzu 1939-45 | miejsce=Poznań | rok=2003 | wydawca= Dom Wydawniczy Rebis | isbn =9788373013346}}