SMS Greif (1914): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Zala (dyskusja | edycje)
m kat.
drobne ulepszenia
Linia 52:
 
== Wejście do służby ==
Okręt po przebudowie wszedł do służby 23 stycznia 1916 jako SMS „Greif” ([[gryf]]). Dowódcą został kmdr por. [[Rudolf Tietze]]. 27 lutego 1916 wyszedł w morze z [[Cuxhaven]] w pierwszy rejs korsarski. Na Atlantyk miał go eskortować okręt podwodny U[[SM U-70|U-70]], lecz szybko go zgubił z powodu złej pogody. Na morzu załoga „Greifa” przemalowała go w celu upodobnienia do neutralnego norweskiego frachtowca „Rena” (zbud. 1911, pojemność 4687 BRT). Kadłub pomalowano na czarno, z dużymi flagami norweskimi i napisem: „Norge” (Norwegia), podniesiono też [[bandera|banderę]] norweską. „Greif” następnie podjął próbę przedarcia się na Atlantyk, w celu podjęcia zadań rajderskich na południowym Atlantyku i Oceanie Indyjskim<ref name=hol/>.
 
Po wyjściu w morze okręt przesłał krótką wiadomość do admiralicji nie wiedząc o tym, że wywiad [[Royal Navy]] tzw. [[Room 40]] odczytywał niemieckie kody i okręty znajdujące się w pobliżu pozycji „Greifa” zostały powiadomione o jego obecności<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Guilliatt | imię = Richard | nazwisko2 = Hohnen | imię2 = Peter | tytuł = The Wolf: How One German Raider Terrorized the Allies in the Most Epic Voyage of WWI | data = | wydawca = Free Press | miejsce = | isbn = 1-4165-7317-8 | strony = }}</ref>. Marynarka brytyjska podjęła poszukiwania podejrzanych statków oraz wzmocniła siły patrolujące między Szkocją a Norwegią oraz na północ od Szetlandów.
 
== Zatopienie ==
29 lutego 1916 rano, ok. 200 mil morskich na wschód od [[Wyspy Owcze|Wysp Owczych]], zamaskowany „Greif” został przechwycony i zatrzymany do kontroli przez brytyjski krążownik pomocniczy {{[[HMS Alcantara (1913)|Alcantra}}HMS „Alcantara”]], przebudowany ze statku pasażerskiego (dowódca kmdr Thomas Wardle, poj. 15 831 BRT, długość 180 m, uzbrojenie z 8 dział 152 mm i 2 dział 76 mm). Na miejsce zbliżał się także bliźniaczy krążownik pomocniczy {{HMS|Andes}}, mający zmienić „AlcantrꔄAlcantarę” na patrolu (dowódca kmdr por. George B.W. Young) oraz krążownik lekki {{HMS|Comus}}<ref name=hol/>.
 
Na sygnał z „Alcantry”„Alcantary”, „Greif” zastopował, lecz jego wygląd nie wzbudzał większych podejrzeń. Kiedy „Alcantra”„Alcantara” przygotowywała się do spuszczenia łodzi w celu inspekcji, przed godz. 10 rano, Niemcy podnieśli banderę wojenną, opuścili maskowanie uzbrojenia, po czym otworzyli ogień z małej odległości 1800 m do znajdującego się po lewej stronie przeciwnika. „Alcantra”„Alcantara” ruszyła naprzód, po czym oba okręty płynęły ostrzeliwując się z odległości ok. 3 km. Brytyjczycy wyeliminowali część dział „Greifa” i wywołali pożar, lecz Niemcy zdołali zniszczyć główne stanowisko dowodzenia i uzyskać kilka przebić kadłuba „Alcantry”„Alcanatry” w części podwodnej, powodując nabieranie wody oraz uszkodzićuszkadzając ster. Ostrzał z większej odległości podjęły też „Andes” i „Comus”. „Alcantra”„Alcantara” wprawdzie wymanewrowała jedną wystrzeloną o 10.02 [[torpeda|torpedę]], lecz po 10.20 otrzymała trafienie w lewą burtę drugą wystrzeloną torpedą, po czym okręt zaczął tonąć<ref name=hol/>.
 
O 10.30 „Alcantra”„Alcantara” została opuszczona przez załogę i po godziną 11 zatonęła. Płonący „Greif” został także opuszczony przez załogę o 10.22, lecz mimo dalszego ostrzeliwania go, zatonął dopiero o 13.01, na pozycji {{Współrzędne|61°45′N 1°10′E|umieść=w tekście}}. Rozbitków ratowały HMS „Comus” i niszczyciel {{HMS|Munster}}; z załogi „Alcantry”„Alcantary” zginęło 74 marynarzy, z załogi „Greifa” 194, w tym dowódca (do niewoli wzięto 115 osób)<ref name=hol/>.
 
== Przypisy ==