Bitwa pod Biernikami: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
|||
Linia 40:
7 września dowódca [[I Brygada Piechoty Legionów|I Brygady Piechoty Legionów]] zorganizował [[Grupa wypadowa|grupę wypadową]] w składzie [[1 Pułk Piechoty Legionów|1 pułk piechoty Legionów]] i 2 bateria [[1 Pułk Artylerii Lekkiej Legionów|1 pułku artylerii polowej Legionów]]. Grupa wypadowa uderzyła z powodzeniem na [[Kuźnica (województwo podlaskie)|Kuźnicę]]{{odn|Odziemkowski|2004|s=217-218}}.
{{osobny artykuł|bitwa pod Kuźnicą}}
Po udanym wypadzie na Kuźnicę dowódca 1 pułku piechoty Legionów ppłk [[Jan Kazimierz Kruszewski|Jan Kruszewski]] zorganizował kolejną grupę. W jej skład weszły I i III bataliony 1 pułku piechoty Legionów i 3 bateria [[1 Pułk Artylerii Lekkiej Legionów|1 pułku artylerii polowej Legionów]]. W sumie grupa liczyła 1052 żołnierzy, a wyposażona była w 36 [[Ciężki karabin maszynowy|ckm-ów]] i 4 [[Działo|działa]]. Dowódca grupy mianowany został mjr [[Michał Pakosz]], a jej zadaniem było uderzyć na [[Bierniki]] i [[Staworowo]] w celu rozbicia sowieckiego 50 pułku strzelców i innych sił gromadzących się przed frontem [[1 Dywizja Piechoty Legionów|1 Dywizji Piechoty Legionów]]{{odn|Odziemkowski|2004|s=40}}.
W nocy z 12 na 13 września grupa wypadowa mjr. Pakosza ruszyła z [[Sidra|Sidry]] na [[Bierniki]]. O świcie 3 i 4 kompanie uderzyły na miejscowość od północnego wschodu i rozbiły zaskoczony I batalion 50 pułku strzelców. Następnie kolumna przez [[Pohorany (Polska)|Pohorany]], obeszła od północnego wschodu [[Staworowo]] i około 8.00 uderzyła na stacjonujący we wsi II batalion 50 ps. [[Atak]] zaskoczył Sowietów, a krótka wymiana strzałów zakończyła się ich bezładną ucieczką{{odn|Odziemkowski|2004|s=40}}.
Po walce grupa mjr. Pakosza, prowadząc kolumnę jeńców, wróciła do Sidory. Po drodze, przy folwarku Aulus, odparła atak oddziału sowieckiej
== Bilans walk ==
| |||