Włodzimierz Trzebiatowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 62:
W roku 1953 (tom 1) i 1954 (tom 2) wydany został jego podręcznik ''Chemia organiczna'' (Warszawa, [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]]), następnie wielokrotnie wznawiany w uzupełnianych i poprawianych wersjach; od wydania 7 (1977) ukazywał się jako ''Chemia nieorganiczna. Podręcznik chemii ogólnej i nieorganicznej dla wydziałów chemicznych politechnik i uniwersytetów''. Ostatnie, 9. wydanie, opublikowane zostało w 1979{{r|NUKAT_WT}}. W latach 70. był członkiem Rady Redakcyjnej organu teoretycznego i politycznego [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|KC PZPR]] „[[Nowe Drogi]]”<ref>„Nowe Drogi” nr 3/1978, s. 2.</ref>.
 
Został odznaczony [[Krzyż Zasługi|Złotym Krzyżem Zasługi]] (1950){{r|MP50}}, Krzyżem Kawalerskim (1952, ''za zasługi położone w pracy naukowej i dydaktyczno-wychowawczej'')<ref>{{Monitor Polski|1952|86|1353}}.</ref> i [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski]] (1954, „za wybitne zasługi w dziedzinie nauki”){{r|MP54}} oraz dwukrotnie w 1955 [[Medal 10-lecia Polski Ludowej|Medalem 10-lecia Polski Ludowej]]<ref>{{Monitor Polski|1955|112|1450}}.</ref><ref>{{Monitor Polski|1955|106|1419}}.</ref>. Od 1972 roku był członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu [[Front Jedności Narodu|Frontu Jedności Narodu]]{{r|TR72}}. 21 lipca 1974 został odznaczony [[Order Budowniczych Polski Ludowej|Orderem Budowniczych Polski Ludowej]]{{r|NR99}}<ref>[http://mbc.malopolska.pl/dlibra/plain-content?id=56619 ''Wręczenie odznaczeń w Belwederze''], „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 3.</ref>. Dwukrotnie odznaczony [[Order Sztandaru Pracy|Orderem Sztandaru Pracy I klasy]] oraz [[Order Przyjaźni Narodów|Order Przyjaźni Narodów ZSRR]]. Z okazji 35-lecia Polski Ludowej otrzymał specjalną nagrodę państwową w 1979{{r|DP79}}<ref>[http://miesiecznikchemik.pl/2016/wlodzimierz-trzebiatowski-1906-1982/ Jerzy Paprocki ''Włodzimierz Trzebiatowski (1906–1982)'' w: Kalendarium Chemików – Polskich i Europejskich].</ref>.
 
13 listopada 1982 w trakcie jazdy samochodem dostał zawału i zginął w wypadku samochodowym. Pochowany na [[cmentarz Osobowicki|cmentarzu Osobowickim]] we Wrocławiu; obok, 9 lat później, spoczęła jego żona, prof. [[Bogusława Jeżowska-Trzebiatowska]].
Linia 73:
<ref name="MP50">Postanowienie o odznaczeniu z dnia 22 lipca 1950 r. ({{Monitor Polski|1950|85|1021}}).</ref>
<ref name="MP54">Uchwała Rady Państwa z dnia 16 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych. ({{Monitor Polski|1954|112|1566}}).</ref>
<ref name="NR99">„Nowiny Rzeszowskie”, nr 199 (8047), 23 lipca 1974, s. 4.</ref>
<ref name="NUKAT_WT">{{cytuj stronę|url=http://katalog.nukat.edu.pl/search/query?match_1=PHRASE&field_1=a&term_1=Trzebiatowski,+Włodzimierz+(1906-1982)|tytuł=wyszukiwanie „Trzebiatowski, Włodzimierz (1906–1982)”|praca=katalog [[NUKAT]]|data dostępu=9 sierpnia 2015}}</ref>
<ref name="TR72">{{cytuj pismo|czasopismo=Trybuna Robotnicza|wydanie=8701|wolumin=25|strony=1|data=31 stycznia 1972}}</ref>