Architektura barokowa we Francji: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+
mNie podano opisu zmian
Linia 23:
Kierunek włosko-barokowy reprezentuje [[Charles Lebrun]], architekt, rzeźbiarz i malarz. Pracował na zlecenie Ludwika XIV zdobiąc wnętrza pałaców Vax-le-Vicomte ([[1658]]- [[1661]]), Hôtelu Lambert ([[1650]] – 1658), Luwru (Galeria Apollina ok. [[1680]]) i Wersalu (Galeria Zwierciadlana, Salony Wojny i Pokoju, architektura ogrodowa oraz nieistniejące Schody Ambasadorów [[1678]] – [[1690]]). Jego twórczość to przede wszystkim doskonale skomponowane z wnętrzem dekoracje. Wprowadza gęsty podział płaszczyzn [[ściana (budownictwo)|ścian]], [[sufit|sufitów]] i [[posadzka|posadzek]]. Obramowania stolarskie, [[cokół|cokoły]], belkowania zdobi precyzyjnymi [[ornament (architektura)|ornamentami]] złożonymi z drobnych elementów. Pomiędzy nimi umieszcza obrazy, gobeliny, obicia.
 
Na zlecenie Ludwika XIV pracowałtakżepracował także przedstawiciel baroku klasycznego, lekarz i architekt [[CladeClaude PerrauPerrault]]. Jego największym dziełem był projekt wschodniej fasady Luwru (1667-1370) utrzymanej w stylu nawiązującym do [[palladianizm]]u. Powyżej poziomu parteru, który optycznie stanowi cokół bryły umieścił [[kolumnada|kolumnadę]] w [[wielki porządek|wielkim porządku]] zwieńczoną ażurową [[attyka (architektura)|attyką]]. Płaszczyznę akcentują trzy [[ryzalit|ryzality]] umieszczone na narożach i w osi fasady.
 
==Literatura==