Kościół św. Franciszka w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: drobne redakcyjne
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Linia 84:
W latach 1746–1749 według projektu [[Antonio Solari|Antonia Solariego]] dobudowano od zachodu kaplicę [[Trójca Święta|Św. Trójcy]], a w roku 1788 [[Józef Boretti]] dokonał przebudowy fasady: odcinkowy [[przyczółek]] w kondygnacji dolnej, i odpowiadający mu półkolisty w górnej zastąpiono prostymi gzymsami, wieżom dodano [[attyka (architektura)|attyki]] nad górnym belkowaniem, a poprzednie niskie hełmy zmieniono na obecne, w kształcie obelisków. Zmiany te były próbą przystosowania fasady do ówczesnych, bardziej klasycyzujących gustów, jednak obniżyły jej wartość artystyczną.
 
Od początku [[XIX wiek|XIX w.]] zespół klasztorny przechodził zmienne koleje (mieściło się tu m.in. więzienie i sierociniec, ale także Warszawska [[Akademia Duchowna w Warszawie]]). Likwidacja klasztoru w 1864 roku wiązała się z przekształceniem świątyni w kościół garnizonowy dla katolików służących w armii rosyjskiej, w klasztorze natomiast umieszczono carską ochronkę dla dzieci. Franciszkanie odzyskali kościół i część zabudowań dopiero po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. W pozostałych budynkach mieściły się zakłady Spółki Akcyjnej „Polski Fiat”.
 
Od listopada 1940 do grudnia 1941 kościół znajdował się przy północno-wschodnim krańcu [[getto warszawskie|warszawskiego getta]].
Linia 146:
 
{{SORTUJ:Warszawa}}
[[Kategoria:Akademia Duchowna w Warszawie]]
[[Kategoria:Architektura I Rzeczypospolitej (województwo mazowieckie)]]
[[Kategoria:Nowe Miasto w Warszawie|Kościół św. Franciszka w Warszawie]]