Nikołaj Kuźmienko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
uzup. biografia (z pracy J. Królikowskiego) |
||
Linia 1:
'''Nikołaj Nikołajewicz Kuzmienko''', {{w języku|ru|Николай Николаевич Кузьменко}} (ur. [[5 października]] [[1912]] w Nowojegorowce, gubernia chersońska, zm. ?) – [[Ukraińcy|Ukrainiec]], [[ZSRR|radziecki]] generał major.
Ukończył kursy politechniczne (technikum), 8 sierpnia 1931 wstąpił ochotniczo do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] i został kursantem szkoły dowódców kawalerii, po ukończeniu której dowodził plutonem kawalerii i następnie 15 października 1936 szwadronu kawalerii. 20 listopada 1938 objął funkcję komendanta pułkowej szkoły podoficerskiej, a 8 września 1940 zastępcy dowódcy pułku ds. liniowych. Był oficerem wojsk pancernych [[Armia Radziecka|Armii Radzieckiej]], uczestnikiem wojny radziecko-niemieckiej [[1941]]-[[1945]], 15 grudnia 1941 został ranny, po wyleczeniu 15 stycznia 1942 wyznaczony zastępcą dowódcy 7 Brygady Pancernej, a 5 czerwca 1942 149 Samodzielnej Brygady Pancernej, której 20 sierpnia został dowódcą. Jako podpułkownik w okresie od 1 sierpnia 1942 do 15 grudnia 1943 dowodził [[149 Brygada Pancerna|143 Brygadą Pancerną]], a od 1 marca 1944 do 31 sierpnia 1945 [[256 Brygada pancerna|256 Brygadą Pancerną]]<ref>[https://pamyat-naroda.ru/commander/3877/ Кузьменко Николай Николаевич, Командующий воинскими частями]</ref>.
Do Wojska Polskiego przekazany na wniosek [[Konstanty Rokossowski|Konstantego Rokossowskiego]]. W stopniu pułkownika dowodził [[16 Kaszubska Dywizja Pancerna|16 Dywizją Pancerną]] w [[Elbląg]]u, później był dowódcą [[20 Dywizja Zmechanizowana|20 DP]] w [[Szczecinek|Szczecinku]]. W [[1954]] jako generał został dowódcą Korpusu Pancernego w [[Gdańsk]]u. W [[1956]] powrócił do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]].
| |||