Pałac Jabłonowskich w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie, drobne redakcyjne
drobne techniczne
Linia 40:
W roku 1863 pałac uległ pożarowi w czasie [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]]. Odbudowa w stylu [[neorenesans]]owym odbyła się w latach 1864–1869 według projektu [[Józef Orłowski (architekt)|Józefa Orłowskiego]], nadając nowy kształt dachu z [[Facjata|facjatkami]], balkony, nowe skrzydło w miejscu domu Łagiewnickich i charakterystyczną wieżę strażacką z [[zegar]]ami po jej 3 stronach. W sali Berga (późniejszej sali Dekerta) sufit ozdobił [[plafon]] „Tryumf Prawdy” autorstwa [[Marcello Bacciarelli|Marcelo Bacciarellego]] przeniesiony z sali balowej [[Pałac Prymasowski w Warszawie|pałacu Prymasowskiego]]<ref name="Galiński47">{{Cytuj książkę | nazwisko = Galiński | imię = Franciszek | tytuł = Gawędy o Warszawie | wydawca = Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“ | miejsce = Warszawa | data = 1939 | strony = 47}}</ref>. Od końca XIX wieku w budynku działało [[Ogrzewanie|centralne ogrzewanie]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Kieniewicz | imię = Stefan | tytuł = Warszawa w latach 1795–1914 | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1976 | strony = 200}}</ref>.
 
W sali balowej (do 1915 Aleksandrowskiej) odbywały się posiedzenia [[Rada gminy|Rady Miejskiej]]<ref name="Galiński47/"/>, w sali portretowej z 25 podobiznami znanych Polaków obradował [[magistrat]].
 
W październiku 1917, w związku z setną rocznicą śmierci [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]], na fasadzie pałacu odsłonięto tablicę pamiątkową<ref name="KDW228">{{Cytuj książkę |nazwisko = Dunin-Wąsowicz |imię = Krzysztof |tytuł = Warszawa w czasie pierwszej wojny światowej |wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy |miejsce = Warszawa |data = 1974 |strony = 228}}</ref>. Kolejną tablicę odsłonięto w czerwcu 1918 w związku z analogiczną rocznicą śmierci [[Jan Henryk Dąbrowski|Jana Henryka Dąbrowskiego]]<ref name="KDW228" />.