LUTS: Różnice pomiędzy wersjami

 

Z kolei leki antycholinergiczne ([[antymuskarynowe]]) stosowane są u obu płci<ref>Nowoczesne metody farmakoterapii pęcherza nadreaktywnego u kobiet. Włodzimierz Baranowski, Krzysztof J. Filipiak i in. ​ISBN 978-83-930626-4-5 </ref>.  Antagoniści receptorów muskarynowych (np. [[tolterodyna]], [[solifenacyna]]) – wpływają korzystnie na zmniejszenie dolegliwości związanych z występowaniem częstomoczu, parć naglących oraz nietrzymania moczu związanego z parciami<ref>Kaplan SA, Roehrborn CG, Dmochowski R, et al.: Tolterodine extended release improves overactive bladder symptoms in men with overactive bladder and nocturia. Urology 2006; 68: 328-332.</ref><ref>Roehrborn CG, Abrams P, Rovner ES, et al.: Efficacy and tolerability of tolterodine extended-relaese in men with overactive bladder and urgency incontinence. BJU Int 2006; 97: 1003-1006.</ref>. Do najczęstszych działań niepożądanych tej grupy leków zalicza się suchość w ustach i zaparcia. Uzasadnieniem stosowania tych leków jest fakt, że mięsień wypieracz pęcherza jest częściowo poddany kontroli układu parasympatycznego i cholinergicznego.  

 

== Przypisy ==