Języki indoaryjskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 61654318 autorstwa Nama.Asal (dyskusja)
Znaczniki: Anulowanie edycji Wycofane
m Wycofano edycje użytkownika 37.47.97.249 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Nama.Asal.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 1:
[[Plik:Indoarische Sprachen Gruppen.png|thumb|300px|Zasięg języków indoaryjskich]]
'''Języki indoaryjskie''' (indyjskie<ref>Artykuł dotyczy podrodziny języków indoeuropejskich. Ponieważ tylko ok. 75% użytkowników języków indyjskich posługuje się językami indoeuropejskimi, nazwa „języki indyjskie” jest myląca. Spośród poważnych publikacji określenie „języki indyjskie” jako równoznaczne z „języki indoaryjskie” występuje jedynie w: Majewicz, Alfred F. Majewicz, ''Języki świata i ich klasyfikacja'', PWN, Warszawa, 1989. W innych publikacjach natomiast termin „języki indyjskie” jest używany zamiennie z terminem „języki Indii”, np. Frédéric, L. Frédéric ''Słownik cywilizacji indyjskiej'')</ref>) – grupa [[Języki indoeuropejskie|języków indoeuropejskich]], które wraz z [[Języki irańskie|językami irańskimi]] oraz [[Języki dardyjskie|dardyjskimi]] tworzyły przed 1500 r. p.n.e. jedną wspólnotę językowo-kulturową (zobacz: [[języki indoirańskie]]). Językami z tej grupy posługiwali się [[Indoariowie]], którzy zaczęli zasiedlać subkontynent indyjski około I poł. II tysiąclecia p.n.e.
 
Języki indoaryjskie wyodrębniły się około 1500 r. p.n.e., a ich zasięg pokrywał się z zasięgiem [[Dorzecze|dorzecza]] [[Indus]]u. Z tego okresu pochodzą najstarsze zabytki okresu staroindyjskiego (1500–500 r. p.n.e.) – ''[[Wedy]]'' spisane [[Sanskryt wedyjski|językiem wedyjskim]]. W okresie średnioindyjskim (500 r. p.n.e. – 1000 r. n.e.) język wedyjski przekształcił się w [[sanskryt klasyczny]] i jego potoczne warianty, czyli [[prakryty]], z których jednym jest [[Język pali|pali]]. Następnym stopniem w ewolucji tej grupy językowej były dialekty zwane [[apabhrańśa]], z których w okresie nowoindyjskim (po 1000 r.) ukształtowały się współczesne języki indyjskie. Najważniejsze z nich to m.in. [[język hindi]], [[Język urdu|urdu]], [[Język bengalski|bengalski]], [[Język marathi|marathi]], [[Język gudźarati|gudżarati]] i [[Język pendżabski|pendżabski]]. Ogółem językami z tej grupy posługuje się ponad 700 mln osób, głównie na terenie [[Indie|Indii]], [[Pakistan]]u, [[Nepal]]u, [[Bangladesz]]u i [[Sri Lanka|Sri Lanki]].
Linia 166:
**** [[Język mitanni|mitanni]] †
 
'''Współczesne języki indoaryjskie''' (według Ethnologue)<ref name=autonazwa1>[http://www.ethnologue.com/show_family.asp?subid=90032 Invalid id<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>:
 
* '''Grupa centralna'''
Linia 208:
** [[Język malediwski|malediwski]]
 
Osobne grupy stanowią [[języki dardyjskie]] i [[języki nuristańskie]], najczęściej klasyfikowane jako grupy językowe odrębne od indoaryjskich, o cechach pośrednich między językami indoaryjskimi i [[Języki irańskie|irańskimi]]<ref>Majewicz, Alfred F. Majewicz, ''Języki świata i ich klasyfikacja'', PWN, Warszawa, 1989</ref>, lub też jako podgrupy w obrębie języków indoaryjskich (w grupie północno-zachodniej)<ref name=autonazwa1 />według Ethnologue:
 
* [[języki dardyjskie]]