Tadeusz Karnkowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m int.
Linia 30:
Po wybuchu [[II wojna światowa|wojny]] przebywał w Warszawie. 3 września udał się do Małaszewicz, gdzie znajdowała się Baza Lotnicza nr 4. Zaraz po przybyciu został wezwany do stolicy, by pomóc w ewakuacji [[Polskie Zakłady Lotnicze|Polskich Zakładów Lotniczych]], PZL. Wskutek niemożności przekroczenia [[Most Poniatowskiego|Mostu Poniatowskiego]] wrócił do Brześcia oczekując rozkazów. Brał udział w ewakuacji Bazy Lotniczej nr 4. Przejął dowództwo nad pozostałymi żołnierzami i zaopatrzywszy się w paliwo i żywność, rozpoczął drogę ku południowej granicy. 13 września 1939 został mianowany na stopień [[podporucznik]]a ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1939 roku w korpusie oficerów lotnictwa, grupa techniczna. 18 września na rozkaz dowódcy czołówki technicznej Naczelnego Dowództwa Lotnictwa mjr. Surmowicza przedostał się do Rumunii.
 
Zdał dowództwo nad oddziałem oficerom 4. Bazy, zdołał wymienić złotówki na miejscową walutę, po czym z trzema oficerami amerykańskimi wyjechał do Bukaresztu (według dokumentów miał być krótko internowany w Tulcei i Babadag). W rumuńskiej stolicy zdał wóz polskim władzom i otrzymał paszport, do podróży pociągiem nad [[Morze Czarne]], do [[Bałczik]]u. Po przekupieniu straży granicznej wszedł na pokład statku Patris„Patris” (pod banderą Greckągrecką) opuszczając Rumunię 6 listopada. Przez Morze Czarne i Śródziemne dotarł do [[Malta|Malty]]. Oczekiwał tu na dalszą podróż. Jako oficerowi przysługiwała mu kabina I klasy z ordynansem, mimo wszystko brakowało ubrań. 20 listopada Karnkowski wysiadł ze statku Franconia w [[Marsylia|Marsylii]]. We Francji przebywał w [[Lotnisko Lyon Bron|bazie Lyon Bron]]. Utrzymywał się ze skromnej pensji dorabiając w brydża. W dniu upadku Francji zdołał dotrzeć na brzeg Morza Śródziemnego i ewakuować się do [[Oran]]u w [[Algieria|Algierii]], gdzie Francuzi wypłacając mu zaległe pieniądze umożliwili mu przejazd kolejowy do [[Casablanca|Casablanki]]. Stąd brytyjskim statkiem przez [[Gibraltar]] trafił 11 lipca 1940 roku do Wielkiej Brytanii lądując w [[Liverpool]]u.
 
W [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] otrzymał service number P-0973. Przebywał w bazie [[RAF Innsworth]] koło [[Gloucester]], ucząc się angielskich słówek. Po podpisaniu polsko-brytyjskiej umowy rządowej, od 9 sierpnia 1940 roku mieszkał w [[Blackpool]]. Począwszy od 3 marca 1941 roku wykorzystywał wiedzę zdobytą w Warszawie w ramach Centrum Szkolenia Personelu Naziemnego i uczył żołnierzy lotnictwa podstaw mechaniki oraz budowy silników. W związku z zapotrzebowaniem na pilotów złożył podanie o przeszkolenie w nowej specjalności i od 21 lipca 1941 roku służył w Drem, ucząc teorii. Od 11 sierpnia przebywał w Centrum Przyjmowania Personelu Latającego, a od 30 sierpnia uczył się w Polskiej Szkole Pilotażu Podstawowego w [[Hucknall]], latając na dwupłatowym [[De Havilland Tiger Moth]]. 22 grudnia 1941 roku przeszedł kurs do 16. Polskiej Szkoły Pilotażu Zaawansowanego w [[Newton (Suffolk)|Newton]], latając na samolotach Miles Master. Po ukończeniu szkoleń wrócił do Blackpool z odznaką pilota 18 czerwca 1942 roku. Od 8 sierpnia do 28 września 1942 roku zrobił w 58 OTU w [[Grangemouth]] kurs myśliwski. W [[Anglia|Anglii]] ukończył reaktywowaną w czasie wojny warszawską [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższą Szkołę Wojenną]]. Został też instruktorem Angielskiej Operacyjnej Szkoły Pilotażu.