Angiotensyna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
DrPZ (dyskusja | edycje)
m →‎Angiotensyna IV (AIV): drobne redakcyjne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 33:
Istnieje także szlak, który powoduje przekształcenie angiotensyny II w później poznaną angiotensynę 1-7. W przekształceniu tym uczestniczy egzopeptydaza ACE2, który oddziałując na angiotensynę II powoduję powstanie angiotensyny 1-7. Angiotensyna 1-7 ma działanie odwrotne do angiotensyny II - działa [[wazodylatacja|wazodylatacyjnie]], zmniejsza uwalnianie [[hormon antydiuretyczny|hormonu antydiuretycznego]] i w konsekwencji obniża ciśnienie krwi. Ponadto ma mieć działanie antyproliferacyjne, przeciwzakrzepowe i hamujące procesy włóknienia. Podczas inhibicji konwertazy angiotensyny I, może nastąpić krótkotrwały wzrost angiotensyny 1-7, na skutek zablokowania degradacji tego czynnika <ref name=Robson>{{Cytuj |autor = Robson A. S. Santos, Anderson J. Ferreira, Thiago Verano-Braga, Michael Bader |tytuł = Angiotensin-converting enzyme 2, angiotensin-(1–7) and Mas: new players of the renin–angiotensin system |czasopismo = Journal of Endocrinology |data = 2013 |wolumin = 216 |numer = 2 |s = R1–R17 |doi = 10.1530/joe-12-0341 |pmid = 23092879 |język = en|dostęp=o }}</ref><ref name=MCM>{{Cytuj |autor = Monika Chaszczewska-Markowska, Maria Sagan, Katarzyna Bogunia-Kubik |tytuł = Układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) – fizjologia i molekularne mechanizmy funkcjonowania |czasopismo = Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej (online) |data = 2016|wolumin = 70 |s = 917–927 |doi = 10.5604/17322693.1218180 |pmid = 27668644 |dostęp=o}}</ref>. Przy długotrwałym stosowaniu dochodzi jednak do obniżenia stężenia osoczowego angiotensyny 1-7<ref>{{Cytuj |autor = Lawrence S. Zisman, Glenn E. Meixell, Michael R. Bristow, Charles C. Canver |tytuł = Angiotensin-(1-7) formation in the intact human heart. In vivo dependence on angiotensin II as substrate |czasopismo = Circulation |data = 2003|wolumin = 108 |numer = 14 |s = 1679–1681 |doi = 10.1161/01.CIR.0000094733.61689.D4 |pmid = 14504185|dostęp=o |język = en}}</ref>. Wzrost angiotensyny 1-7 obserwuje się podczas terapii [[Antagonisty receptora angiotensyny II|sartanami]]<ref>{{Cytuj |autor = Robson Augusto Santos |tytuł = Angiotensin-(1-7) |czasopismo = Hypertension |data = 2014 |wolumin = 63 |numer = 6 |s = 1138–1147 |doi = 10.1161/HYPERTENSIONAHA.113.01274 |pmid = 24664288 |dostęp=o |język = en}}</ref>.
 
Stąd też nowsze podejście do układu renina-angiotensyna-aldosteron zmierza w stronę dwóch przeciwstawiających się osi, opartych o podnoszącą ciśnienie angiotensynę II oraz obniżająobniżającą ciśnienie angiotensynę 1-7. Według tej koncepcji miałaby się wykształcać równowaga między oboma szlakami. Temat jest nadal (2016) przedmiotem badań{{r|Robson|MCM}}.
 
== Przypisy ==