Bitwa pod Szydłowcami i Sidorowem: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kerim44 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 39:
Oddziały ukraińskie gen. [[Ołeksandr Udowyczenko|Ołeksandra Udowyczenki]] powstrzymały [[natarcie]], przeszły do [[Kontratak|kontrataku]] i odrzuciły przeciwnika pod [[Szydłowce]]. Tu kontratak załamał się, a sowiecka 41 Dywizja Strzelców wzmocniła w tym rejonie swoje siły i 20 lipca wznowiła natarcie na [[Sidorów]]. Również ono zostało przez Ukraińców załamane{{odn|Odziemkowski|2004|s=404}}.
 
23 lipca dowódca sowieckiej dywizji zmienił [[Taktyka|taktykę]] działania i, celem obejścia [[Ugrupowanie bojowe|ugrupowania bojowego]] ukraińskiej „żelaznej” dywizji, uderzył na KoziatynHusiatyn. Znajdujący się w tym czasie w mieście polski Lwowski batalion etapowy nie wytrzymał uderzenia 123 Brygady Strzelców wspartej 115 pułkiem kawalerii i [[Wycofanie (wojsko)|wycofał się]] z miasta. Sowieci zajęli Husiatyn i rozwijali [[natarcie]] na południe od linii kolejowej Husiatyn – [[Czortków]]. Kontratakujący [[III Łódzki Batalion Etapowy|3 Łódzki batalion etapowy]] został rozbity kozacką szarżą, a Sowieci wyszli na skrzydło ukraińskiej 3 Żelaznej DS{{odn|Odziemkowski|2004|s=154}}.
24 lipca Ukraińcy w walce utracili Sidorów. Podczas odwrotu sowiecki 115 pułk kawalerii otoczył ukraiński 20 kureń i zniszczył go. Oficerowie kurenia zginęli w walce bądź zostali zamordowani. Idący ze spóźnioną odsieczą ukraiński 3 pułk kawalerii odrzucił kawalerię sowiecką, a wziętych do niewoli komunistów rozstrzeliwano na miejscu. 25 lipca oddziały gen. Udowyczenki rozbiły 123 Brygadę Strzelców i zmusiły ją do odwrotu za [[Zbrucz]]. Ukraińska dywizja odbiła też utracony przez Polaków Husiatyn. Jednak z uwagi na sytuację ogólną na froncie, a szczególnie w wyniku porażki [[12 Dywizja Piechoty (II RP)|12 Dywizji Piechoty]] pod [[Wołoczyska|Wołoczyskami]], wieczorem 26 lipca Ukraińcy wycofali się za [[Seret (dopływ Dniestru)|Seret]]{{odn|Odziemkowski|2004|s=404}}.