Mieczysław Denhoff-Gołogowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3:
Ur. 8 września 1887 w Warszawie. Był oficerem armii rosyjskiej, w 1917 w stopniu ppor. Po rewolucji lutowej w Rosji działacz Związku Wojskowych Polaków, sekretarz Związku Centralnego ZWP. Na Ogólnym Zjeździe Związków Wojskowych Polaków w Rosji, który odbył się w dniach 8 czerwca – 22 czerwca 1917 r. w Piotrogrodzie wybrany do 18-osobowego składu Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego (Naczpolu)<ref>A. Miodowski, ''Związki Wojskowych Polaków w Rosji (1917–1918)'', Białystok 2004</ref><ref>''I-szy Ogólny Zjazd Delegatów Wojskowych Polaków w Piotrogrodzie 25 maja (7 VI) – 9 (22) czerwca 1917 r. Sprawozdanie'', Piotrogród 1917</ref><ref>A. Miodowski, ''Sprawozdanie z I Ogólnego Zjazdu Delegatów Wojskowych Polaków w Rosji (7.06–22.06.1917 R.)'', „Studia Podlaskie” 2000 [Białystok], t. 10, s. 233–279;</ref>. 17 stycznia 1918 aresztowany przez bolszewików i osadzony w więzieniu w Mińsku, skąd wraz z innymi aresztowanymi członkami Naczpolu uciekł po tygodniu do Bobrujska, gdzie wstąpił do I Korpusu Polskiego<ref>Henryk Bagiński, ''Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920,'' Warszawa 1921, s. 137</ref>.
Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, jako oficer 75 pułku piechoty, gdzie dowodził grupą inżynieryjną nr 2<ref>''Spis oficerów rezerwy,'' Warszawa 1922, s. 80</ref>.13 sierpnia 1921 zdemobilizowany rozkazem nr 99 w stopniu kapitana<ref>''Dowództwo Okręgu Generalnego Kielce - rozkaz 99, 13 sierpnia 1921,'' s. 10</ref>. W latach 1924-1925 redaktor "Expressu Pomorskiego" w Toruniu, W 1927 dyrektor teatru w Płocku<ref>Barbara Konarska-Pabiniak, ''Płocczanie o wieszczach w latach 1876-1939,'' "Notatki Płockie" 44/2, 1999, s. 10</ref>. W latach 30-tych mieszkał w Pabianicach, gdzie należał do grona czołowych działaczy sanacyjnych. Wicedyrektor. Ubezpieczalni Społecznej w Pabianicach, zwolniony z dniem 31 lipca 1937<ref>''Zmiany na innych stanowiskach Ubezpieczalni Społecznych,'' "Przegląd Ubezpieczeń Społecznych" zeszyt 8, sierpień 1937, s. 502</ref>. W latach 1934-1937 był także prezesem Związku Rezerwistów i Federacji Związków Obrońców Ojczyzny w Pabianicach. W 1935 delegat do senackiego kolegium wyborczego województwa łódzkiego<ref>''Wybory delegatów do senackiego kolegium wyborczego,'' "Gazeta Pabianicka", nr 37 z 1 września 1935, s.1</ref>.
== Przypisy: ==
| |||