Halicz (góra): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie
uzupełnienie
Linia 36:
Halicz znany jest z rozległych widoków. Dzięki dookolnej panoramie przy dobrej [[widzialność|widzialności]] można dostrzec ukraińską część Bieszczadów: [[Połonina Bukowska|Połoninę Bukowską]] z [[Kińczyk Bukowski|Kińczykiem Bukowskim]], [[Połonina Równa (szczyt)|Połoninę Równą]], [[Starostynę]], [[Pikuj]], [[Czorna Ripa|Czrną Repę]] oraz dalekie szczyty [[Popadia|Popadii]] i [[Wielka Sywula|Wielkiej Sywuli]] w [[Gorgany|Gorganach]]. Dobrze widać stąd górną część doliny [[San]]u ciągnącą się w stronę [[Przełęcz Użocka|Przełęczy Użockiej]] i na północy dominującą w krajobrazie [[Magura Łomniańska|Magurę Łomniańską]]. Wspaniale prezentuje się ze szczytu dolina Wołosatki oraz wznoszące się nad nią w kierunku zachodnim grzbiety grupy Tarnicy.
 
Widokowy szczyt budził zainteresowanie turystów. N początku XX w. wprost na połoninę Halicza prowadziła jezdna droga od cerkwi w [[Tarnawa Niżna|Tarnawie Niżnej]]{{r|Orłowicz}}. Pierwszy szlak turystyczny na Halicz wyznakowano kolorem niebieskim w 1933 z [[Sianki|Sianek]]. Także z Sianek w 1909 dokonano pierwszego zimowego wejścia na Halicz{{r|Kłos}}. W okresie powojennym Halicz przez długie lata był końcowym punktem [[Główny Szlak Beskidzki|Głównego Szlaku Beskidzkiego]] i wejść można było na niego z [[Ustrzyki Górne|Ustrzyk Górnych]]. Jego trasę z [[Komańcza|Komańczy]] do Halicza wytyczyła w 1953 dwuosobowa ekipa z [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]] z Krakowa [[Władysław Krygowski]] i [[Edward Moskała]]{{r|Moskała2}}. W 1975 szlak przedłużono z Halicza na Rozsypaniec{{r|Kłos}}, a w 1980 dalej do Wołosatego{{r|Starakiewicz}}. 5 sierpnia 1953, korzystając z urlopu naukowego, szczyt zdobył [[Jan Paweł II|ks. dr Karol Wojtyła]] wędrując z Ustrzyk Górnych{{r|Potocki}}.
 
<gallery widths="200" heights="150" perrow="3" style="text-align: center">
Linia 60:
* <ref name="słownik">{{Cytuj książkę |autor = Praca zbiorowa |tytuł = Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski |wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN |data = Warszawa 2000 |strony = 209, 210| isbn = 83-01-13080-6}}</ref>
* <ref name="Zarzycki">{{Cytuj książkę |autor = Kazimierz Zarycki, Zbigniew Głowaciński |tytuł = Przyroda Polska. Bieszczady |wydawca = Wiedza Powszechna |data = Warszawa 1986 |strony = 94–103| isbn = 83-214-0414-6 }}</ref>
* <ref name="Orłowicz">{{Cytuj książkę |autor = Dr. [[Mieczysław Orłowicz]] |tytuł = Ilustrowany przewodnik po Galicyi, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim |wydawca = Dr. Karol Kwieciński/reprint: Wydawnictwo RUTHENUS |data = Lwów 1919/Krosno 2002 |strony = 246| isbn = 83-86588-37-3}}</ref>
* <ref name="Starakiewicz">{{Cytuj książkę |autor = Maria Starakiewicz |tytuł = Bieszczady. Część południowa. Przewodnik turystyczny |wydawca = Wydawnictwo PTTK Kraj |data = Kraków 1988 |strony = 11| isbn = 83-7005-226-6}}</ref>
* <ref name="Potocki">{{Cytuj książkę |autor = [[Andrzej Potocki (pisarz)|Andrzej Potocki]] |tytuł = Bieszczadzkimi i beskidzkimi śladami Karola Wojtyły |wydawca = Wydawnictwo Carpathia |data = Rzeszów 2006 |strony = 24| isbn = 83-60234-01-9}}</ref>
}}