'''Język norweski''' (''norsk'') – [[język (mowa)|język]] z [[grupa językowa|grupy]] [[języki północnogermańskie|skandynawskiej]] [[języki germańskie|języków germańskich]]. [[Dialekty języka norweskiego|Dialekty norweskie]] tworzą z [[Dialekty języka szwedzkiego|dialektami szwedzkimi]] i [[Dialekty języka duńskiego|dialektami duńskimi]] [[kontinuum językowe|kontinuum]], w którym występuje zjawisko asymetrycznej [[wzajemna zrozumiałość języków|wzajemnej zrozumiałości]] (osobom znającym norweski łatwiej jest zrozumieć języki skandynawskich sąsiadów)<ref name="Maurud">{{ Cytuj pismo | nazwisko = Maurud | imię = Øivind | tytuł = Nabospråksforståelse i Skandinavia. En undersøkelse om gjensidig forståelse av tale- og skriftspråk i Danmark, Norge og Sverige | czasopismo = Nordisk utredningsserie | wolumin = 13 | data = 1976 | wydawca = Nordiska rådet | miejsce = Stockholm | język = no}}</ref>. Współczesny język norweski nie posiada [[język standardowy|standardu wymowy]]; wszystkie dialekty są równorzędne. Do zapisu wykorzystywane są dwa warianty [[język pisany|języka pisanego]]: ''[[bokmål]]'' (dosł. „język książkowy”) oraz ''[[nynorsk]]'' (dosł. „nowonorweski”). Język posiada status [[język urzędowy|urzędowego]] w [[Norwegia|Norwegii]]<ref name="SNL">{{ cytuj stronę | url = https://snl.no/språk_i_Norge | tytuł = Store norske leksikon: ''språk i Norge'' | data dostępu = 2015-06-16 | język = no}}</ref>.
Formalnie rzecz biorąc oba warianty języka pisanego są równoważne i równouprawnione na podstawie ustawy o używaniu języka w urzędach publicznych z [[1980]]<ref name="SNL" />. W praktyce wariant ''nynorsk'' preferowany jest tylko przez około 10% użytkowników języka<ref>{{ cytuj stronę | url = http://spraktidningen.se/artiklar/2009/06/norge-mot-noreg | tytuł = Norge mot Noreg | data dostępu = 2015-06-16 | język = sv | nazwisko = Hermansson | imię = Andreas}}</ref>, mimo że większość lokalnych odmian języka jest przezeń znacznie lepiej oddawana na piśmie<ref>{{ cytuj pismo | nazwisko = Venås | imię = Kjell | tytuł = Dialekt og normaltalemålet | czasopismo = Apollon | wolumin = 1 | data = 1998 | język = no}}</ref>. Wpływ na to mają kwestie pozajęzykowe, związane z postrzeganiem obu form języka pisanego przez samych [[Norwegowie|Norwegów]], a także ich genezą – podczas gdy oparty na [[język duński|duńszczyźnie]] ''bokmål'' rozkwitał przede wszystkim w miastach, mający swe źródła w rodzimych norweskich dialektach ''nynorsk'' kojarzony jest głównie z obszarami wiejskimi.
