Indira Gandhi: Różnice pomiędzy wersjami

Urodziła się w 19 listopada 1917 roku w Allahabadzie<ref>Katherine Frank (2010). Indira: the life of Indira Nehru Gandhi. HarperCollins. {{ISBN|978-0-00-737250-8}}, s. 13.</ref>. Była jedynym dzieckiem [[Jawaharlal Nehru|Jawaharlala Nehru]] (jej młodszy brat zmarł), pierwszego [[premier]]a Indii i jednego z czołowych postaci indyjskiego ruchu niepodległościowego<ref>Pranay Gupte (2012). Mother India: A Political Biography of Indira Gandhi. Penguin Books. {{ISBN|978-0-14-306826-6}}, s. 13.</ref>. Dorastała z matką Kamalą Nehru w Anand Bhavan osiedlu Allahabadu. Miała nieszczęśliwe i samotne dzieciństwo, jej ojciec za działalność niepodległościową trafiał do więzienia, a jej matka pomagała obłożnie chorym, sama wcześnie umierając na gruźlicę<ref>Katherine Frank (2010). Indira: the life of Indira Nehru Gandhi. HarperCollins. {{ISBN|978-0-00-737250-8}}, s. 32.</ref>, z ojcem utrzymywała kontakt głównie poprzez korespondencję<ref>Katherine Frank (2010). Indira: the life of Indira Nehru Gandhi. HarperCollins. {{ISBN|978-0-00-737250-8}}, s. 25, 55.</ref>. Była uczona głównie w domu, a do szkoły do czasu matury w 1934 roku chodziła sporadycznie. Po maturze poszła na studia na Viswa Bharati University w Kalkucie<ref>Katherine Frank (2010). Indira: the life of Indira Nehru Gandhi. HarperCollins. {{ISBN|978-0-00-737250-8}}, s. 29.</ref>. Kilka lat później Gandhi opuściła uczelnię i wyjechała do chorej matki przebywającej w Europie. Kontynuowała edukację na Uniwersytecie w Oksfordzie, a po śmierci matki na krótko uczęszczała do Szkoły Badminot i Somerville College. Po inwazji hitlerowców na Europę Indira próbowała wrócić ze Szwajcarii w której ówcześnie przebywała, do Anglii poprzez Portugalię. W 1938 dołączyła do [[Indyjski Kongres Narodowy|Indyjskiego Kongresu Narodowego]]<ref name="ReferenceA">Rodney Castleden, ''Morderstwa polityczne, spiski, tajne zmowy'', Bellona, s. 296.</ref>. Do Anglii ponownie trafiła na początku 1941 roku, a stamtąd powróciła do Indii bez ukończenia studiów w Oksfordzie. Uczelnia przyznała jej jednak w późniejszym okresie dyplom honorowy, a w 2010 roku pośmiertnie uhonorowała ją jedną z dziesięciu Oxasians – tytułem dla znanych azjatyckich absolwentów Uniwersytetu<ref>„Exhibit celebrates 120 years of South Asians at Oxford”. University of Oxford. 22 April 2010. Retrieved 24 December 2012.</ref>.