Operacja Kiton 10: Różnice pomiędzy wersjami

Atakujący zostali podzieleni na następujące siłygrupy{{Odn|Bar-Kochba|1977|s=30-31}}:

* C – oddział pancerny. Miał poruszać się za siłamigrupami ''A'' i ''B'', a następnie służyć im wsparciem nacierających sił,

* D – oddział pancerny. Wsparcie dla siłgrup atakujących północną część odcinka natarcia,

Pierwszymi siłami na terytorium syryjskim były oddziały z siłygrupy ''A''. Wówczas nadszedł rozkaz, aby jeden czołg skierował się do zabezpieczenia kierunku ataku na ''Cidę'', a trzy czołgi miały zaatakować ''Arba’at ha-Batim''. Posterunek udało się zdobyć i oczyścić w 15 minut. Opór syryjski był tu znikomy ze względu na wcześniejsze ataki artyleryjskie i powietrzne. Obrońcy, którzy znajdowali się na miejscu poddali się, a wkraczająca piechota zmechanizowana rozpoczęła wysadzanie umocnień i bunkrów. Następnie czołgi miały udać się do zablokowania drogi naftowej{{Odn|Bar-Kochba|1977|s=32}}{{Odn|Ofer|1970|s=1}}. Obszar ''Cidy'' stawiał zacięty opór siłom izraelskim ogniem artyleryjskim i przeciwpancernym. Chcąc uniknąć dużych strat oddziały przyporządkowane do siłgrupy ''B'' wezwały na pomoc lotnictwo. Ponadto zadecydowano o przydzieleniu atakującym wsparcia czołgów z siłgrup będących rezerwą dla operacji. Dzięki wsparciu artylerii i lotnictwa Izraelczykom udało się osłabić ogień przeciwpancerny punktu oporu i wkroczyć do ''Cidy''. Tam wzięto do niewoli pozostałych przy życiu żołnierzy oraz zaczęto wysadzać bunkry i stanowiska artylerii ppanc. Jednym z takich stanowisk był czołg [[T-34]] pozbawiony [[Gąsienicowy układ bieżny|gąsienic]] i częściowo wkopany w ziemię{{Odn|Bar-Kochba|1977|s=32-33}}. Następnie siływojska skierowano na południe, w kierunku ''El Chanut'', gdzie umocnienia okazały się słabsze, a obrona opierała się na [[Działo bezodrzutowe|dziale bezodrzutowym]], kilku bunkrach, okopach i wale ziemnym{{Odn|Bar-Kochba|1977|s=33}}.

O godzinie 14:30 izraelskie dowództwo operacji postanowiło przeprowadzić dodatkowe uderzenia na punkty Umm Luks i Tell Darja, które znajdowały się na północ od obszaru operacji. Walki o nie obejmowały starcia pancerne i ostrzały artyleryjskie. W Tell Darja udało się zdobyć Izraelczykom nienaruszone [[działo samobieżne]] [[SU-100]], które zostało przetransportowane do Izraela wraz z syryjskimi jeńcami. Krótko po zdobyciu obu umocnień w obszar operacji zaczęła nadciągać syryjska odsiecz w postaci sił pancernych (około 70 czołgów), które kierowały się w stronę punktów izraelskich. W związku z tym izraelskim czołgom nakazano powrót w kierunku kraju i uderzenie na siły syryjskie. Obsadom izraelskich punktów na Wzgórzach Golan nakazano pozostać na miejscu i przygotować zasadzki na Syryjczyków i powstrzymanie ich natarcia do czasu powrotu siłoddziałów pancernych z Syrii. Około godziny 16:30 izraelskie czołgi zaatakowały od tyłu syryjskie natarcie{{Odn|Bar-Kochba|1977|s=35}}.