Zofia Sembratowa: Różnice pomiędzy wersjami

Córka doktora nauk medycznych [[Kazimierz Opoczyński|Kazimierza Opoczyńskiego]] i Jadwigi z Krąkowskich. Świadectwo dojrzałości uzyskała w [[IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie|Gimnazjum im. Klementyny z Tańskich Hofmannowej w Warszawie]] w roku 1923. Ukończyła pod kierunkiem prof. [[Jerzy Aleksandrowicz (neurofizjolog)|Jerzego Aleksandrowicza]] studia medyczne na [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytecie Wileńskim]], a następnie w 1928 uzyskała tam tytuł doktora nauk medycznych. W 1930 przeniosła się do [[Lwów|Lwowa]], gdzie pracowała jako [[adiunkt]] w [[Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie|Akademii Medycyny Weterynaryjnej]], tam w 1932 poślubiła [[Kazimierz Sembrat|Kazimierza Sembrata]]. Podczas okupacji niemieckiej brała udział w tajnym nauczaniu, prowadząc zajęcia z histologii dla studentów uniwersytetu i nauczycieli. W roku 1944 przeniosła się do Warszawy i została ranna podczas powstania. W roku 1945 zamieszkała wraz z mężem we [[Wrocław]]iu, gdzie uzyskała tytuł zastępcy profesora powierzono jej funkcję kierownika Katedry Histologii i Embriologii Wydziału Medycyny połączonych [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytetu]] i [[Politechnika Wrocławska|Politechniki Wrocławskiej]] oraz stała na czele Wydziału Lekarskiego na tej uczelni. Habilitowała się w roku 1946 na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej, na podstawie pracy pt. ''Morfogeneza ogona salamandry w świetle wyników międzygatunkowych transplantacji''. W 1948 uzyskała tytuł [[Venia legendi]], w 1948 [[Profesor nadzwyczajnyuczelni|profesora nadzwyczajnego]], zakończyła wówczas kierowanie Katedrą Histologii i Embriologii. W 1950 na kanwie Wydziału Lekarskiego powstała [[Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu|Akademia Medyczna]], gdzie Zofia Sembratowa pracowała do 1964.