Nowe Hollywood: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
m zm. |
||
Linia 12:
'''Nowe Hollywood''' (''New Hollywood'') – nurt filmowy w [[Kinematografia amerykańska|amerykańskiej kinematografii]] z lat 1967–1980. Na powodzenie nurtu złożyło się wiele czynników: coraz większa emancypacja dyskryminowanych środowisk społeczeństwa amerykańskiego, reforma systemu hollywoodzkiego w latach 60. XX wieku, wreszcie rosnąca swoboda obyczajowa{{odn|King|2002|s=14}}.
Za początek nurtu uznawane są takie filmy, jak krytykujący amerykańską klasę średnią ''[[Absolwent (film)|Absolwent]]'' (1967) [[Mike Nichols|Mike’a Nicholsa]], silnie inspirowany francuską [[Nowa Fala (kino francuskie)|Nową Falą]] ''[[Bonnie i Clyde (film)|Bonnie i Clyde]]'' (1967) [[Arthur Penn|Arthura Penna]] oraz zrealizowany w ramach produkcji niezależnej ''[[Swobodny jeździec]]'' (1969) [[Dennis Hopper|Dennisa Hoppera]]; wszystkie trzy filmy zarówno okazały się osiągnięciami artystycznymi, jak i odniosły sukces komercyjny{{odn|King|2002|s=11-12}}. W ogniu krytyki środowisk Nowego Hollywood znalazła się również [[Wojny indochińskie|wojna w Wietnamie]] (''[[Restauracja Alicji]]'', 1969, Penna; ''[[Taksówkarz (film)|Taksówkarz]]'', 1976 Martina Scorsese), a także miniona [[wojna koreańska]] (''[[MASH (film)|M.A.S.H.]]'', 1970, [[Robert Altman|Roberta Altmana]]), a przesłanie emancypacyjne niosły również krytyczne wobec amerykańskiej prowincji horrory (''[[Noc żywych trupów (film 1968)|Noc żywych trupów]]'', 1968, [[George Romero|George’a A. Romera]]; ''[[Teksańska masakra piłą mechaniczną (film 1974)|Teksańska masakra piłą mechaniczną]]'', 1976, [[Tobe Hooper|Tobe’a Hoopera]]){{odn|King|2002|s=19}}, paranoiczne thrillery stanowiące echo [[Afera Watergate|afery Watergate]] (''[[Rozmowa (film 1974)|Rozmowa]]'', 1974, [[Francis Ford Coppola|Francisa Forda Coppoli]]; ''[[Wszyscy ludzie prezydenta (film)|Wszyscy ludzie prezydenta]]'', 1976, [[Alan J. Pakula|Alana J. Pakuli]]){{odn|King|2002|s=19-20}} oraz westerny (''[[Mały Wielki Człowiek (film)|Mały Wielki Człowiek]]'', 1969, Penna; ''[[McCabe i pani Miller]]'', 1971, Altmana){{odn|King|2002|s=129-130}}.
Od „starego” Hollywood nowy nurt odróżniał się daleko bardziej pesymistycznym przesłaniem. Rozmyciu ulegało rozróżnienie między dobrem a złem, czego dowodem stała się postać samozwańczego mściciela Travisa Bickle’a z filmu ''[[Taksówkarz (film)|Taksówkarz]]'' (1976) [[Martin Scorsese|Martina Scorsese]]{{odn|King|2002|s=32-33}} czy też rodu Corleone z sagi gangsterskiej ''[[Ojciec chrzestny (film)|Ojciec chrzestny]]'' (1972) Coppoli{{odn|King|2002|s=95}}. Kryzys nurtu, a zarazem również silnego autorstwa, spowodowały generujące olbrzymie koszty produkcje filmowe, takie jak ''[[Czas apokalipsy]]'' (1979) Coppoli oraz ''[[Wrota niebios]]'' (1980) [[Michael Cimino|Michaela Cimino]]{{odn|King|2002|s=89-91}}.
| |||