81 Batalion WOP: Różnice pomiędzy wersjami

W 1963 roku strażnicy Kamieńczyk 81 batalionu WOP nadano imię Sandora Petofiego<ref>[[Rozkaz]] Dowództwa WOP nr 4 z 14.01.1963 roku ({{odn|ref=nie|Jackiewicz|1998|s=45}}).</ref>.

 

 

:[...] Koszary prezentowały się skromnie: blisko bramy głównej posadowiony był drewniany barak na podbudowie kamienno-ceglanej. W dolnej części znajdowała się wartownia, na piętrze izby żołnierskie mogące pomieścić pluton żołnierzy. Od północy, do baraku przylegał dwupiętrowy ceglany budynek, w którym znajdowały się izby żołnierskie kompanii górskiej. Od strony wschodniej znajdował się budynek, wysokości dwóch pięter, sztabu batalionu z kancelariami sekcji, łączył się z budynkiem kompanii górskiej, ale miał osobne wejście. Na drugim piętrze mieściła się izba chorych z gabinetem lekarskim, sanitariuszem i pielęgniarką panią Banachową, później panią Katarzyną Brajczewską. Pod sztabem, jakby w piwnicy, była kuchnia, w której gotowano żołnierzom posiłki. Królowała w niej pani Franciszka Filipczuk. Bardziej w prawo, za budynkiem sztabu, znajdowała się dwuizbowa stołówka żołnierska. Za nią, w kierunku północnym funkcjonowała pralnia z panią Lidią Bąkową. A za pralnią, w kierunku rzeki, za ogrodzeniem, na zboczu, w wysokiej trawie i krzakach, znaleźć można było resztki... mogił. Za budynkiem sztabu i kompanią górską, idąc w lewo, był park samochodowy, warsztaty naprawcze i magazyny. Plac apelowy zorganizowany został na lewo od bramy głównej, na wzniesieniu terenu. Druga brama znajdowała się około 50 metrów niżej, ale także przy ulicy 1 Maja. Bardziej w lewo w kierunku zachodnim, ale już za ogrodzeniem ulokowano strzelnicę. ...W latach 1975–80 przebudowano koszary i siedzibę sztabu batalionu, znacznie podwyższając ich standard. Powstała stołówka, kuchnia magazyny, unowocześniono pralnię, warsztaty napraw, stację materiałów pędnych i smarów oraz magazyn części samochodowych.