Wikipedysta:Mafo/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Mafo (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Mafo (dyskusja | edycje)
Linia 46:
Zaszła w ciążę z Jamesem B. Elliotem, innym wolnomyślicielem, i 12 czerwca 1890 urodziła ich syna Harry'ego. Jak ustalili de Cleyre i Elliot, ich syn zamieszkał z Elliotem, a de Cleyre nie miała żadnego udziału w jego wychowaniu. Była blisko związana i inspirowana przez [[Dyer Lum|Dyera Luma]] („jej nauczyciela, powiernika, towarzysza”, według Goldman)<ref name=":1" />. Jej związek z nim zakończył się na krótko przed jego samobójstwem w 1893.
 
De Cleyre prowadziła swoją działalność w latach 1889-1910 w [[Filadelfia|Filadelfii]], gdzie żyła wśród biednych żydowskich imigrantów i gdzie sympatia dla anarchistycznych przekonań była powszechna. Tam uczyła angielskiego i muzyki, nauczyła się mówić i pisać w [[jidysz]]<ref>{{Cytuj |autor = Emma Goldman |tytuł = Voltairine de Cleyre (1866-1912) |data dostępu = 2021-03-04 |opublikowany = American Experience |url = https://www.pbs.org/wgbh/americanexperience/features/goldman-voltairine-de-cleyre-1866-1912/ |archiwum = https://web.archive.org/web/20201130215433/https://www.pbs.org/wgbh/americanexperience/features/goldman-voltairine-de-cleyre-1866-1912/ |język = en}}</ref>. Przez całe życie de Cleyre była nękana przez choroby. Goldman twierdziła, że cierpiała na „jakąś chorobę układu nerwowego, która rozwinęła się u niej we wczesnym dzieciństwie”<ref name=":0" /> i cierpiała na [[Zaburzenia depresyjne|depresję]], co najmniej dwukrotnie próbowała popełnić samobójstwo<ref name=":2">{{Cytuj |redaktor = Sharon Presley, Crispin Sartwell |tytuł = Exquisite Rebel: The Essays of Voltairine de Cleyre — Feminist, Anarchist, Genius. |data = 2005 |isbn = 0-7914-6094-0 |wydawca = State University of New York Press |url = https://manifestolibrary.noblogs.org/files/2019/04/Paul-Avrich-An-American-Anarchist_-the-Life-of-Voltairine-de-Cleyre.pdf |język = en}}</ref>.
 
Przeżyła zamach na swoje życie 19 grudnia 1902. Jej napastnik Herman Helcher był byłym uczniem, który wcześniej został uznany za niepoczytalnego z powodu gorączki i któremu natychmiast wybaczyła, jak napisała: „Byłoby skandalem przeciwko cywilizacji, gdyby został wysłany do więzienia za czyn, który był produktem chorego mózgu”<ref name=":1" />. Atak pozostawił ją z chronicznym bólem ucha i infekcją gardła, które często wpływały negatywnie na jej zdolność mówienia lub koncentracji<ref name=":2" />.
 
Wiosną 1911 została zainspirowana przez [[Rewolucja meksykańska|rewolucję w Meksyku]], a zwłaszcza przez działalność anarchisty [[Ricardo Flores Magón|Ricardo Floresa Magóna]]. Ostatni wiersz zadedykowała działaczom meksykańskim.
 
De Cleyre zmarła na [[Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych|septyczne zapalenie opon mózgowych]] 20 czerwca 1912 w szpitalu Św. Marii z Nazaretu w Chicago. Pochowano ją obok obrońców Haymarket i innych działaczy społecznych na [[German Waldheim Cemetery|Cmentarzu Waldheim]] (obecnie Forest Home Cemetery) w Forest Park, na przedmieściach Chicago. Goldman została później pochowana również w tej części cmentarza<ref name=":1" />.