Savitaipale: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
drobne redakcyjne
Linia 62:
W 1919 roku po wprowadzeniu powszechnego i równego prawa wyborczego, w Savitaipale wybrano pierwszą radę miejską{{r|:2}}. W latach 20. XX w. obok rady funkcjonował także zarząd gminy{{r|:2}}.
 
W 1924 roku wzniesiono kamienny kościół w neogotyckim stylu narodowego romantyzmu według projektu Josefa Stenbäcka{{r|:6|:8}}. Do jego budowy użyto lokalnego [[granit]]u – [[Granit rapakiwi|rapakiwi]]{{r|:7}}. Na przeciwkoNaprzeciwko kościoła stoi [[dzwonnica]] z 1779 roku{{r|:11}}. Podczas [[Wojna zimowa|wojny zimowej]] do Savitaipale ewakuowano władze diecezji z [[Wyborg]]a{{r|:10}}.
 
== Demografia ==
Linia 87:
Gospodarka Savitaipale opiera się na [[rolnictwo|rolnictwie]], [[leśnictwo|leśnictwie]] i [[turystyka|turystyce]]{{r|:16}}. Na terenie gminy funkcjonują niewielkie [[tartak]]i i zakłady obróbki drewna, przedsiębiorstwa z branży metalowej i surowcowej a także firmy budowlane, transportowe i przetwórstwa spożywczego{{r|:16}}. Rola branży turystycznej nabiera coraz większego znaczenia{{r|:16}}. W sezonie turystycznym liczba mieszkańców gminy ulega potrojeniu – na terenie gminy znajduje się ok. 3000 domków letniskowych{{r|:16}}.
 
W 2018 roku na terenie gminy zarejstrowanychzarejestrowanych było 1232 osób pracujących, [[Wskaźnik zatrudnienia|stopa zatrudnienia]] wynosiła 72,2% a [[stopa bezrobocia]] 10,6%{{r|:14}}. W usługach zatrudnionych było 64,3%, 17,1% w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie a 16,4% w przemyśle przetwórczym (dane na koniec 2017 roku){{r|:14}}. W 2017 roku na terenie gminy było 1062 miejsc pracy{{r|:14}}.
 
== Transport ==