Czerwie z Diuny: Różnice pomiędzy wersjami

== Fabuła ==

Akcja rozpoczyna się 21 lat po ucieczki Itaki<ref>"Itaka była rozmiarów miasteczka — miała ponad kilometr długości i setki pokładów, a na każdym z nich korytarze, różnorodne pomieszczenia i ukryte drzwi."</ref> z [[Kapitularz (planeta)|Kapitularza]] przed rządami Murbelli. Wiadomo już, że tajemniczym odwiecznym wrogiem są Myślące Maszyny pod dowództwem Omniusa.

 

Po ataku [[Bene Gesserit]] na [[Dostojne Matrony]] dowodzone przez Hellicę, przedstawiciele Gildii Kosmicznej ewakuują gholę Tleilaxańskiego mistrza - Tylwytha Waffa. Jego zadaniem jest utworzenie nowego źródła [[Melanż (Diuna)|melanżu]]. Waff rozpoczyna prace nad przywróceniem do życia [[Czerw pustyni|czerwia pustyni]], za pomocą DNA pozyskanego z jego formy larwalnej - troci piaskowej<ref>"Nie bojąc się troci, sięgnął małą ręką do środka. Złapawszy jedno ze skórzastych stworzeń za bok, wyciągnął je, trzepocące się, z piasku. Kiedy troć wyczuła wilgoć w pocie Waffa, owinęła się wokół jego palców i dłoni. (...) Zacisnął dłoń, a wtedy istota utworzyła wokół niej coś w rodzaju żelowej rękawiczki. Tleilaxanin czuł, jak wysycha mu skóra."</ref>. Nowe czerwie to stworzenia żyjące w środowisku wodnym, o otworach gębowych jak u [[minogi|minogów]] oraz wrażliwości na drgania wody<ref>"W zbiornikach pływały wijące się stworzenia przypominające pierścieniowate węgorze. Między opalizującymi, niebieskozielonymi segmentami prześwitywała miękka różowa błona, namiastka oskrzeli, którymi pobierały tlen z wody. Miały okrągłe jak u minogów otwory gębowe. Chociaż były pozbawione oczu, pływały, kierując się wibracjami wody, w sposób bardzo podobny do tego, w jaki rakańskie czerwie przyciągały drgania wydm."</ref>.