Tak, panie ministrze: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: sv:Javisst, herr minister |
m ort. |
||
Linia 2:
{{spoiler}}
Fabułę rozpoczynają wybory parlamentarne. W ich wyniku Jim Hacker (w tej roli [[Paul Eddington]]), dotąd poseł opozycji, trafia do brytyjskiego rządu na stanowisko ministra spraw administracyjnych. Już pierwszego dnia w resorcie poznaje swoich dwóch najbliższych współpracowników: szefa [[służba cywilna|służby cywilnej]] w ministerstwie, Sir
Główną oś fabuły stanowią zmagania dwóch przeciwstawnych sił: polityki i biurokracji. Minister robi wszystko wyłącznie z myślą o własnej popularności i wyniku najbliższych wyborów. Z kolei Sir Humphrey troszczy się głównie o zachowanie [[status quo]], tak aby nie stracić choćby jednego urzędniczego etatu i nie oddać politykom rzeczywistej władzy.
Linia 12:
W grudniu [[1984]], ponad dwa lata po zakończeniu emisji trzeciej i ostatniej serii, BBC wyemitowało godzinny odcinek specjalny, w którym minister Hacker zostaje premierem, a Sir Humphrey szefem całej brytyjskiej służby cywilnej. Jednorazowy pomysł chwycił i stał się podstawą kolejnego serialu - [[Tak jest, panie premierze]] - emitowanego aż do [[1988]].
Nigel Hawthorne trzykrotnie otrzymywał za rolę Sir
Obecnie jedynym żyjącym aktorem z głównej obsady serialu jest [[Derek Fowlds.]]
|