Jan V zatorski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Zuber (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Zuber (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 11:
Bezpotomne śmierci braci najpierw Wacława pomiędzy [[1484]] a [[1487]], potem Kazimierza w [[1490]], wreszcie Władysława w [[1493]] pozwoliły Janowi na powrót zjednoczyć księstwo zatorskie. Brak jednak legalnego potomstwa skłoniło Jana do sprzedarzy w dniu [[29 lipca]] [[1494]] królowi polskiemu [[Jan Olbracht|Janowi Olbrachtowi]] swojego dziedzictwa za 80000 florenów. Odtąd formalnym właścicielem tych ziem stała się Polska, choć Jan zachował tytuł książęcy i własność wielu nieruchomości w okolicy, w której zresztą dalej mieszkał. Jako dodatkowe uposażenie pozwalające Janowi utrzymać rangę książęcą było 200 grzywien rocznych dochodów zabezpieczonych na [[żupy|żupach]] solnych w [[Wieliczka|Wieliczce]].
 
Pomimo tego, że księstwo od [[1494]] stanowiło już formalną właśność korony polskiej, pozycja Jana była na tyle silna, że zdołał wywalczyć moźliwość złożenia ponownego hołdu lennego nowym władcąwładcom polskim - [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandowi]] w [[1501]] i [[Zygmunt I Stary|Zygmuntowi Staremu]] w [[1506]].
 
Jan był żonaty od około [[1477]] z Barbarą z córką księcia cieszyńskiego [[Bolesław II Cieszyński|Bolesława II]], z wdową po [[Baltazar I Żagański|Baltazarze Żagańskim]]. Małżeństwo to pozostało bezdzietne. Jan posiadał jednak syna [[Jan (naturalny syn Jana V Zatorskiego)|imiennika]] ze związku poza małżeńskiego, który jednak nie miał praw do spadku po ojcu (chodzi zwłaszcza o tytuł książęcy).