Luis Federico Leloir: Różnice pomiędzy wersjami

Leloir powrócił do Argentyny w [[1908]] roku. Po osiagnięciu pełnoletności przyjął obywatelstwo argentyńskie i podjął studia na Wydziale Medycznym [[University of Buenos Aires]]. W [[1932]] roku uzyskał tytuł lekarza medycyny i rozpoczął praktykę w szpitalu klinicznym. Uznał jednak, że nie ma podejścia do pacjenta i podjął pracę naukową w Instytucie Fizjologii, w którym współpracował m.in. z późniejszym noblistą w dziedzinie fizjologii i medycyny [[Bernardo Houssay|Bernardo Houssayem]]. Zajmował się m.in. procesami zachodzącymi w [[nadnercze|nadnerczach]] oraz [[metabolizm]]em [[węglowodany|węglowodanów]].

 

W [[1936]] roku wyjechał na roczny staż do Anglii na [[Uniwersytet Cambridge]] gdzie pracował pod kierunkiem innego noblisty [[Frederick Hopkins|Fredericka Hopkinsa]]. Po powrocie do Argentyny zajmował się między innymi utlenianiem [[kwasy tłuszczowe|kwasów tłuszczowych]], zachodzącym w [[wątroba|wątrobie]], a także tworzeniem się [[angiotensyna|angiotensyny]].