Spałowanie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
m drobne techniczne |
||
Linia 1:
'''Spałowanie drzew''' jest to obdzieranie zębami [[kora|kory]] z [[drzewo|drzew]] przez niektóre zwierzęta - [[parzystokopytne]] [[ssaki]] przeżuwające. Powodem spałowania jest zapotrzebowanie zwierząt na składniki pokarmowe zawarte w korze drzew. W lasach europejskich najczęściej spałują: [[jeleń]] i [[łoś]], rzadziej [[daniel (zwierzę)|daniel]] i [[muflon]]. Spośród zwierząt niełownych spałuje [[żubr]]. Najczęściej spałowanymi rodzajami drzew są: [[sosna]], [[dąb]], [[jesion]], [[świerk]] i [[jodła]]. Spały mogą występować na drzewach stojących lub ściętych.
Spały mają różny wygląd, w zależności od [[pora roku|pory roku]], w której następuje uszkodzenie, gatunku drzewa i gatunku zwierzęcia. Jeśli kora łatwo oddziela się od drewna, rany spowodowane spałowaniem są zazwyczaj rozległe i głębokie, zwłaszcza na [[drzewa liściaste|drzewach liściastych]]. Ten rodzaj spałowania określa się jako '''spałowanie letnie''' (niekiedy wiosenne). Występuje ono wraz z wiosennym ruszaniem soków. Podczas spałowanie letniego zwierzę podcina [[siekacz|siekaczami]] korę, następnie szarpnięciem głowy odrywa łatwo oddzielające się pasmo kory. W związku z tym długość spał letnich może znacznie przewyższać zasięg głowy zwierzęcia. W okresie późnej jesieni i zimy trudno oddzielająca się kora jest zestrugiwana z pnia za pomocą siekaczy, w miejscu uszkodzenia pozostaje znaczna część [[łyko|łyka]]. Pozostawione fragmenty łyka lub rzadziej zewnętrznej warstwy kory tworzą na pniu prążkowaną powierzchnię- są to '''spały zimowe'''. Spały zimowe, o małej powierzchni pnia, znacznie łatwiej ulegają zabliźnieniu niż spały letnie.
| |||