Maria Ludwika Hiszpańska (1782–1824): Różnice pomiędzy wersjami

'''Maria Luiza Józefa Antonina Wincenta Burbon''' (ur. [[6 lipca]] [[1782]] [[Madryt|Madrycie]]; zm. [[13 marca]] [[1824]] w [[Rzym|Rzymie]]), w latach [[1801]]–[[1803]] królowa [[Królestwo Etrurii|Etrurii]] i [[regent]]ka w iminiuimieniu swojego niepełnoletniego syna.

Maria Luiza urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola IV Hiszpańskiego]] - króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] ([[1748]]–[[1819]]) i jego małżonki (oraz kuzynki) [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Marii Ludwiki Burbon]] - księżniczki [[Parma|Parmy]] ([[1751]]-[[1819]]), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony [[Ludwika Elżbieta Burbon|Ludwiki Elżbiety Burbon]], księżniczki [[Francja|Francji]]. Urodziła się w pałacu [[La Granja]], w [[San Idelfonso]] pod [[Segowia|Segowią]] i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Luiza była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie '''Luisetta'''.

[[25 sierpnia]] [[1795]] Maria Luiza wyszła za mąż za [[Ludwik I Parmeński|Ludwika I Parmeńskiego]] ([[1773]]–[[1803]]), pierwszego króla Etrurii, synaktóry otrzymał z tej okazji tytuł [[infant]]a. Był on synem [[Ferdynand I Parmeński|Ferdynanda I Parmeńskiego]] i arcyksiężniczki austriackiej - Marii Amalii Habsburg. Pierwtonie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Luizy - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość taślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo, że Maria Luiza i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się jednego syna - przyszłego władcy [[Karol II Parmeński |Karola II Parmeńskiego]] ([[1799]]–[[1883]]).