Sława Stećko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Podałem przecież źródło - „Gazeta Wyborcza” 13 marca 2003 r. , drobne techniczne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
Właściwie nazywała się Hanna Muzyka i była tłumaczką z angielskiego, francuskiego i niemieckiego. Do OUN wstąpiła za namową brata w [[1938]]. Po wkroczeniu wojsk radzieckich na tereny Kresów, odmówiła przyjęcia legitymacji [[Komsomoł|Komsomołu]] i zeszła do podziemia. Byłą łączniczką i sanitariuszką [[UPA|Ukraińskiej Armii Powstańczej]]. W [[1943]] została aresztowana we [[Lwów|Lwowie]] przez Niemców za działalność w ukraińskim ruchu oporu.
Po wojnie osiadła w Monachium, gdzie poznała swojego przyszłego męża Jarosława Stećkę, szefa OUN, z którym wspólnie założyła [[Antybolszewicki Blok Narodów]]. Po śmierci męża w [[1986]] r., Sława Stećko, stanęła na czele OUN. W okresie [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanu wojennego]] wspierała polską opozycję, organizując zbiórki finansowe
Po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości w [[1991]] wróciła do ojczyzny i założyła partię [[Kongres Ukraińskich Nacjonalistów]], która kontynuowała tradycje OUN. Przez trzy kadencje piastowała mandat poselski.
| |||