Alodium: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m ort.
m ort.
Linia 3:
Wyraz alodium pochodzi od średniowiecznego łacińskiego "allodium" wywodzącego się z kolei z [[Frankowie|frankońskiego]] wyrazu "alod" będącego zbitką słów "al" (wszystek) oraz "ōd" (własność).
 
W [[Europa zachodniaZachodnia|Europie zachodniejZachodniej]] własność alodialna wbrew pozorom występowała tylko gdzieniegdzie, w szczególności na tych obszarach, na których zachowały się silne wpływy [[Prawo rzymskie|prawa rzymskiego]], na przykład w południowej [[Francja|Francji]]. Istniało tam nawet łacińskie powiedzenie: ''lex Romana, mater allodiorum''.
 
Nieco inaczej rzecz się przedstawiała w [[Europa Wschodnia|Europie Wschodniej]], a zwłaszcza w [[Polska|Polsce]], w której własność [[feudał|feudałów]] zachowała charakter alodialny, w dużej mierze w wyniku rozwoju [[demokracja szlachecka|demokracji szlacheckiej]]. Istniały wprawdzie klasyczne [[lenno|lenna]], których właściciele posiadali własnych [[lennik|lenników]], było ich jednak niewiele i znajdowały się głównie na [[Kresy wschodnie|wschodnich kresach]] [[Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], na których własność ziemska została skoncentrowana w rękach wielkich [[Magnateria|magnatów]]. Współistnienie własności alodialnej i demokracji szlacheckiej zaowocowało swoistym sprzężeniem zwrotnym: alodia wzmacniały pozycję [[szlachta|szlachty]], co z kolei skutkowało wprowadzaniem uregulowań zakazujących przekształcania [[królewszczyzna|królewszczyzn]] w lenna, a także likwidacją nakładanych na szlacheckie posiadłości ograniczeń.