Piotr Wilniewczyc: Różnice pomiędzy wersjami

Najbardziej znaną jego konstrukcją był opracowany w [[1931]] roku razem z [[Jan Skrzypiński|Janem Skrzypińskim]] [[pistolet]] samopowtarzalny kaliber 9 mm [[Vis]], który stał się przepisowym pistoletem [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], produkowanym seryjnie od [[1936]] roku, pod oznaczeniem pistolet [[Vis|VIS wz.35]]. Do wybuchu II wojny światowej, wyprodukowano ich prawdopodobnie ok. 49 400 sztuk (dalsza produkcja kontynuowana była przez Niemców w ilości ponad 300 000 sztuk).

 

 

Podczas okupacji niemieckiej, Wilniewczyc przebywał w kraju, był żołnierzem [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]]. W konspiracji nadal zajmował się konstrukcją broni, opracowując [[tłumik]] do pistoletu maszynowego [[STEN]]. Po wojnie, zajął się w większym stopniu pracą naukową, zostając wykładowcą [[Politechnika Łódzka|Politechniki Łódzkiej]] od [[1945]] i [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]] od [[1948]], prowadził także zajęcia na [[Politechnika Poznańska|Politechnice Poznańskiej]]. Od [[1954]] był profesorem Politechniki Warszawskiej i kierownikiem Zakładu Konstrukcji Urządzeń Automatycznych na jej Wydziale Sprzętu Mechanicznego, zajmującego się konstrukcją automatycznej broni strzeleckiej. W [[1955]] opublikował znaną pracę teoretyczną: ''Broń strzelecka'', a w [[1958]] ''Broń samoczynna''.