Jerzy Kotula: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+publikacje wydane przez J. Kotulę
→‎Biogram: drobne merytoryczne
Linia 6:
Był czwartym dzieckiem [[Andrzej Kotula (notariusz)|Andrzeja]], notariusza, i Anny z Tetlów; bratem [[Bolesław Kotula|Bolesława]].
 
Urodził się na [[Węgry|Węgrzech]], gdzie jego ojciec pracował jako urzędnik ksiąg gruntowych. Później rodzina Kotulów powróciła do [[Cieszyn]]a; Jerzy w [[1867]] roku rozpoczął naukę w tamtejszym gimnazjum ewangelickim. Uczył się tam do [[1869]] lub [[1870]] roku. Nie wiadomo, gdzie kontynuował naukę (sądzi się, że poza Cieszynem<ref>Bogus, ''Jerzy Kotula'', s. 29.</ref>.).
 
Około [[1875]] roku Jerzy został pomocnikiem w księgarni [[Karol Malik|Karola Malika]] (była to pierwsza polska księgarnia na [[Śląsk Cieszyński|Śląsku Cieszyńskim]]).
Linia 12:
W styczniu [[1878]] roku zorganizował w Czytelni Ludowej w Cieszynie wystawę czasopism polskich, które wyszły na ziemiach polskich w roku poprzednim oraz wśród Polonii amerykańskiej. W tym czasie nawiązał współpracę z informatorem "Slovanský katalog bibliografický", opracowując bibliografię polskich druków za lata [[1877]], 1878 i [[1880]]. Dwa pierwsze zestawienia przychylnie oceniał [[Józef Ignacy Kraszewski]]; trzecie zostało skrytykowane, a krakowscy bibliografowie zarzucali Kotuli plagiat. Kotula współpracował też ze [[Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich|Słownikiem Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich]].
 
Od 1879 roku działał jako wydawca, publikując pięć broszur. Jedna z nich, ''W sprawie szkół ludowych na Szląsku'' Józefa Ignacego Kraszewskiego, została napisana na prośbę Kotuli.
Od 1879 roku Kotula działał jako wydawca.
 
Kotula dbał o polską świadomość narodową mieszkańców Śląska Cieszyńskiego, jak sam go określał ''zakątka, zapomnianego od tylu wieków, choć w nim do dziś, tyle serc, dla wspólnej nam wszystkim matki uderza''<ref>Cyt. za M. Bogus, ''Jerzy Kotula'', s. 33.</ref>. Nie licząc ''W sprawie szkół...'' proponował Kraszewskiemu napisanie serii powieści dla młodzieży, które miałyby budzić ''miłość ku rzeczom swojskim''. Te plany, podobnie jak pomysł napisania "poezyek" przez [[Władysław Bełza|Władysława Bełzę]], nie zostały zrealizowane.
 
Od czerwca [[1881]] roku zbierał "Notatki do Historyi Szląska".