Wersja z 09:53, 18 kwi 2007 edytuj Masur (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 98 917 edycji m poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 00:58, 14 lip 2007 edytuj anuluj edycję Chrumps (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 50 102 edycje m drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 4: Dotychczas wyizolowano sześć biologicznie aktywnych fallotoksyn. Do grupy fallotoksyn zaliczane są: [[falloina]], [[falloidyna]], [[fallizyna]], [[fallacyna]], [[fallacydyna]], [[fallizacyna]] oraz [[proffaloina]], która jest praktycznie nietoksyczna. Budowa fallotoksyn determinuje niezwykłą odporność na działanie wysokich [[temperatura\|temperatur]], [[kwas]]ów i [[enzym]]ów trawiennych. Po wchłonięciu do ~~krwioobiegu~~[[krwiobieg]]u znaczna część toksyn wiąże się z [[albumina\|albuminami]], co dziesięciokrotnie zwiększa ich toksyczność. Powodują zahamowanie syntezy białek, w tym także enzymatycznych. Zobacz też: [[amatoksyny]] ~~[[kategoria:toksykologia]]~~[[Kategoria:~~Alkaloidy~~Toksyny]] [[Kategoria:Alkaloidy]] [[cs:Falotoxiny]]

Fallotoksyny: Różnice pomiędzy wersjami