Działko M61 Vulcan: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 8715818 autora 83.8.72.51 |
|||
Linia 47:
Firma General Electric sprzedała prawa do produkcji działek M61 Vulcan i pochodnych wytwórni [[General Dynamics]].
== Konstrukcja ==
M61 Vulcan został zbudowany w systemie Gatlinga, co oznacza, że podczas każdego obrotu zespołu luf z każdej z nich pada tylko jeden strzał. Zastosowanie wielu luf zapewnia uzyskanie bardzo dużej szybkostrzelności, rzędu 100 strzałów na sekundę, oraz odpowiednią trwałość luf poprzez zminimalizowanie ich nagrzewania i związanego z tym szybszego zużywania. Średni czas pomiędzy awariami i zacięciami wynosi 10 tysięcy strzałów, co czyni tę broń bardzo niezawodną. Sukces tego działka przyczynił się do określania nazwą Vulcan wszystkich podobnych konstrukcji, chociaż nazwa ta jest przypisana tylko do działka M61.
Większość lotniczych działek M61 Vulcan jest napędzana [[silnik elektryczny|silnikami elektrycznymi]], a jedyną odmianą napędzaną energią gazów prochowych jest działko '''GAU-4''' w US Army oznaczone jako '''M130'''. Obrót i przeładowanie luf odbywa się z wykorzystaniem energii gazów z czterech z sześciu luf działka. Masa GAU-4 jest wyższa o około 4,5 kg w porównaniu do wersji z napędem elektrycznym, ale zaletą jest brak konieczności zasilania działka z zewnętrznego źródła.
[[Image:M61A1 Vulcan 20mm Ammo Belt.jpg|right|thumb|300px|Taśma amunicyjna działka M61 Vulcan.]]
Pierwsze działka M61 Vulcan wykorzystywały do zasilania rozsypne taśmy amunicyjne, ale wyrzucanie ogniw z wystrzelonej amunicji stwarzało duże ryzyko uszkodzenia uzbrojonej w to działko maszyny. Wkrótce po wprowadzeniu działka do uzbrojenia zmodernizowano je do wersji M61A1 zasilanej beztaśmowo. Nowy system zasilania mógł być otwarty, gdy [[łuska (nabój)|łuski]] i [[niewypał]]y amunicji były wyrzucane na zewnątrz, lub zamknięty, gdy łuski powracały do bębna amunicyjnego. Główną wadą działka M61 Vulcan są duże rozmiary systemu zasilania amunicją uniemożliwiające swobodne instalowanie go w ciasnych kadłubach myśliwców, dlatego bębny amunicyjne konstruuje się osobno do każdego typu samolotu. Masa bębna z amunicją wynosi od 140 do 190 kg i większość lotniczych systemów zasilania jest typu zamkniętego, aby zminimalizować prawdopodobieństwo uszkodzenia wypadającymi łuskami, oraz zmniejszyć wpływ zmiany środka ciężkości maszyny w miarę zużywania amunicji.
Pierwszą maszyną wyposażoną w [[1959]] w unowocześnioną wersję działka Vulcan M61A1 był F-104D Starfighter.
| |||