Uczeń czarnoksiężnika (Dukas): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
w edycji |
linki, drobne |
||
Linia 1:
'''Uczeń czarnoksiężnika''' to utwór [[Paul Dukas|Paula Dukasa]] z [[1897]] roku napisany w formie sparafrazowanego [[scherzo|scherza]] symfonicznego.
Dzieło, będące jednym z najwybitniejszych przykładów [[muzyka programowa|muzyki programowej]], oparte jest na balladzie [[Johann Wolfgang Goethe|Goethego]] pod tym samym tytułem
Treść utworu:<br>''Uczeń czarnoksiężnika pod nieobecność mistrza pragnie sprawdzić siłę swej
Dzieło, napisane lekko i z poczuciem humoru, jest bardzo czytelne w swej treści dzięki notatce, jaką kompozytor zamieścił
▲''Uczeń czarnoksiężnika pod nieobecność mistrza pragnie sprawdzić siłę swej mocy. Zaklina miotłę, aby nosiła wodę. Kiedy wody jest już wystarczająco, okazuje się, że uczeń zapomniał zaklęcia. W przerażeniu rozłupuje miotłę siekierą, lecz oto dwie miotły noszą wodę. Dom przed zalaniem ratuje powrót czarnoksiężnika.''
''Pierwszą frazę [[skrzypce|skrzypiec]] na tle [[altówka|altówek]] i [[wolonczela|wiolonczel]] można nazwać "motywem czarów". Motyw ten zawiera dwa elementy tematyczne, z których pierwszy
▲Dzieło, napisane lekko i z poczuciem humoru, jest bardzo czytelne w swej treści dzięki notatce, jaką kompozytor zamieścił na partyturze:
▲''Pierwszą frazę skrzypiec na tle altówek i wiolonczel można nazwać "motywem czarów". Motyw ten zawiera dwa elementy tematyczne, z których pierwszy pozostajew dalszym przebiegu prawie niezmieniony, drugi zaś jest właściwym tworzywem całości (później intonuje go fagot jako "motyw miotły"). Drugi temat, bardzo ruchliwy ifantazyjny, charakteryzuje młodego ucznia. Wreszcie trzeci, energicznie skandowany i oparty na chromatycznych akordach, wyrażać ma "ideę panowania", zwłaszcza w postludium, które przywraca spokojny nastrój wstępu.''
| |||