Konotacja (językoznawstwo): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa
drobne redakcyjne
Linia 3:
; W [[logika|logice]] : Wprowadzone przez [[John Stuart Mill|J.S.Milla]] bardziej techniczne określenie zwrotu "[[znaczenie]] nazwy". Treść charakterystyczna nazwy '''N''' (zespół cech charakterystyczny dla [[zakres nazwy|zakresu nazwy]]''' N''', taki, że przysługuje wszystkim [[desygnat|desygnatom]] tej nazwy i tylko im) stanowi konotację nazwy '''N''' (treść językową) wtedy i tylko wtedy, gdy, dowolna osoba '''O''', znająca i stosująca konwencje języka '''J''', do którego należy rozpatrywana nazwa '''N''', poinformowana o tym, że jakiś przedmiot '''p''' ma wszystkie cechy zawarte w treści nazwy '''N''', może poprawnie rozstrzygnąć, czy dany przedmiot '''p''' jest desygnatem nazwy '''N'''. Znaczenie nazwy, najogólniej rzecz biorąc, jest to sposób posługiwania się tą nazwą przez ludzi.
 
Konotacja - cechy współoznaczane łącznie przez nazwę, tworzące jej treść, sens; (współ)oznaczenie zespołu cech wyrazu, kojarzących się wtórnie z jego gł. znaczeniem.
 
Konotacja dotyczy znaczeń, które powstają dzięki odniesieniu elementów znaczących do szerszych kontekstów kulturowych; znaczenie znaku obejmuje tutaj skojarzenie z innymi kulturowymi kodami znaczenia; w zależności od wykorzystanego subkodu „świnia” może konotować niemiłego policjanta albo męskiego szowinistę; opisuje trzy różne sposoby działania znaku; jest oparta na interakcji, ponieważ znak spotyka się tutaj z emocjami i wartościami kulturowymi jego użytkowników, a znaczenie przez niego budowane nabiera walorów subiektywnych; interpretant ulega wpływowi interpretującego i wpływowi obiektu, czy znaku; czynnikiem krytycznym konotacji jest element znaczący (signifiant) on jest wyznacznikiem konotacji; konotacja ukazuje w jaki sposób dane miejsce zostało sfotografowane (park w słoneczny dzień albo ulica w strugach deszczu).
Konotacja dotyczy znaczeń, które powstają dzięki odniesieniu elementów znaczących do szerszych kontekstów kulturowych;
znaczenie znaku obejmuje tutaj skojarzenie z innymi kulturowymi kodami znaczenia;
w zależności od wykorzystanego subkodu „świnia” może konotować niemiłego policjanta albo męskiego szowinistę;
opisuje trzy różne sposoby działania znaku; jest oparta na interakcji, ponieważ znak spotyka się tutaj z emocjami i wartościami kulturowymi jego użytkowników, a znaczenie przez niego budowane nabiera walorów subiektywnych;
interpretant ulega wpływowi interpretującego i wpływowi obiektu, czy znaku;
czynnikiem krytycznym konotacji jest element znaczący (signifiant) on jest wyznacznikiem konotacji;
konotacja ukazuje w jaki sposób dane miejsce zostało sfotografowane (park w słoneczny dzień albo ulica w strugach deszczu).
 
Źródło: Semiologia w teorii komunikacji
 
{{Językoznawstwo stub}}
 
[[Kategoria:Językoznawstwo]]
[[Kategoria:Logika]]
==Zobacz też==
[[Denotacja]]
 
==Literatura==
Linia 28 ⟶ 15:
* Tadeusz Kwiatkowski, ''Logika ogólna''.
 
==Zobacz też==
[[Denotacja]]
 
{{Językoznawstwo stub}}
 
[[Kategoria:Językoznawstwo]]
[[Kategoria:Logika]]
 
[[da:Konnotation]]